Tswai-entswantsieg tseptember

Ing reëne tsiet. Zoeëjaar sjtórm. Jee weer um tse fietse. D’r fiets bliet in d’r sjtal. ’t Zommerjeveul is bij d’r Hannes voetjesjpeuld. D’r herfs óngerweëgs. Doa hat heë jing muite mit. De joarestsiete doa kans diech óp kleie. Evver reën mós e nit tse vöal han. En jods-jedank ’t kliert óp. D’r aavank van d’r herfs. Zommerlieje temperatoere. Dat broecht noen óch alwerm nit. Doch d’r vriedieg tswai-entswantsieg tseptember maat óch dat nuuks oes. D’r herfs vingt aa. Tswai-entswantsieg tseptember um tswai-
entswantsieg oer tswai. Wat ing tsaal. Da mós e doch zicher óngerweëgs zieë. Ur-jens in de natoer. Jenauw óp ‘t moment dat d’r daag en de naat eëve lang zunt. Tswai-entswantsieg oer tswai.
‘Wat zaan iech? Tswai-entswantsieg oer tswai?  Mainjod. Dat is ’t oavends. Zoeë sjpieë? Is jing tsiet um tse fietse. Iech vaar noen, dizze mörje. D’r letste daag van d’r zommer. En da mörje d’r ieëtsjte daag van d’r herfs.’
Al ing tsiet zunt de sjritte tse zieë van ing joarestsiet óngerweëgs. De zon zakt de-per. ’t Lit sjtriecht mieë en mieë. Klure werme óp. Tseert de landsjaf. D’r Hannes hilt i. Hu wil heë mit viere. ’t Fes va daag en naat. Eëve lang. Jeliech vuur weë ’t ziet. D’r Hannes sjluust de oge. Um tse preuve vuur ’t wieër vare. Dizzen oavend zal e bij ziech hingerum sjtoa. Um tswai-entswantsieg oer tswai. Tswai-entswantsieg tsep-tember. Besjtimd mit e jlaas wien. Jezóndheet. Óp de natoer. Ze nog lang preuve.