Kas

D’r Mitch hat ziech inne middieg vrij jepakd. Zieng doater, ‘t Angela broecht ing nui kas. Tsezame noa e jroeës jesjef. Doa hant ze meubele in alle tsoate en moase. En alles wat d’rbij huet. ’t Is herfsvakans. Noen is doa zicher vöal tse doeë. Inne jroeëse tsóg trukt durch ’t jesjef. Allenäu hingenee. De piel noa. Die sjtunt óppen eëd jemoald. D’r Mitch dinkt ejentlieg mar an ee dink, zoeë flot wie meuglieg voet zieë. Bij de sjloftsimmere lekt ing vrauw ziech óp e bed. Um oes tse probere. Ze klopt neëver ziech óp de dekke. E tseeche vuur d’r man. Heë mós ’t óch oesprobere. Mit muite sjravelt heë d’r neëver. D’r Mitch vingt ’t jelui. Heë wil jet zage. ‘t Angela ziet ‘t an zie jezich.
‘Koom flot durch. Iech jeleuf dat vier dierek bij de kaste kome.’
Inne man leuft mit de heng óp d’r ruk. Kiekt sjnak vuur ziech oes. Zieng vrauw truk ‘m an d’r erm.
‘Du gucks ja gar nicht.’
In ’t durchlofe rauwelt e jet.
‘Iech brauche geile Bettwäsche.’
Dat sjleet d’r Mitch in d’r laach.
‘’t Weëd wirklieg loestieg hei.’
Óch ’t Angela deed noen mit.
‘’t Is bauw d’r elfde van d’r elfde.’
Ze laache nog wen ze bij de kaste kome. Dat jezich van deë man en zieng bedwaesj. ’t Angela weest jenauw wat ’t wil. Doarum zunt ze flot veëdieg. An duur duit d’r Mitch de kaar uvver de parkeerplaatsj.
‘Iech jeleuf dat vier hei nog ins tseruk mósse kome.’ 
‘Waad mar bis dat vier de kas inee jezatsd hant,‘ zeët ‘t Angela.
D’r Mitch bliet sjtoa.
‘Losse vier ieëtsjt mar ins e paar daag d’rhin kieke.’
‘Joa pap, vier neëme ós de tsiet.’
Ze lane de pakker i d’r auto. Da vare ze voet. Noa heem. Doa waat besjtimd ing nui jesjiechte.