Klimop

Aavanks tseptember. D’r zommer weëd lanksaam erinneroeng. ’t Koensdörp zetst de dure óp. Óch dis joar? Dat is de vroag. ’t Bertie en d’r Wiel fietse d’rhin. Ze zient wal of doa jet tse doeë is. D’r waeg d’rhin óp d’r fiets is al sjun. D’r herfs miesjt al zieng eje kluur in ’t jreun. Inne jeëlieje sjiemer uvver d’r busj. De temperatoer sjtiegt jet. D’r jas kan oes. Va wieds zient ze ’t dörp ligke. Inne wusj va rouw in de landsjaf. En die rouw bliet óch wen ze an d’r rank van ’t dörp aakome. Ze zetse de fietse teëje ing hek. Óp e sjild sjteet dat ze piele noa kanne lofe. Die zunt óp d’r waeg jemoald. Zoeë kome ze an d’r rank van ing wei. Doa sjtunt sjteul óp aafsjtand vanee. Hei en doa zitse jet lu. E meëdje jeet mit e tablet an inne lange kuul rónk. Het bringt kaffe en vlaam. Óch bij ’t Bertie en d’r Wiel. ’t Meëdje jrust ze vrundlieg. Het hat ing blom i de hoare.
‘De koens va dis joar is rouw,’ zeët ‘t. ‘Welkom en jenis ze.’
’t Bertie knikt.
‘Dat dunt vier.’
Sjtil drinke ze d’r kaffe en aese d’r vlaam. Noa e vieëdelsjtöndsje kunt ’t tseruk.
‘Hat ’t jesjmaachd?’
Ze knikke allebei.
‘Wilt d’r mit miech mitkome?’
Ze lofe hinger ‘m aa. An d’r rank van de wei sjteet ing sjup en e kling beumpje.
‘Uur kant e beumpje plantse. Koens va leëve.’
Ze zukke ziech e pleks-je oes. D’r boom is flot jeplantsd. ’t Meëdje jrust ze vrundlieg. ‘Bis nieëks joar. Misjien werm kweer durch ’t dörp.’  
‘Bis nieëks joar. En dank,’ zeët ‘t Bertie.
Bij e hoes an d’r rank van ’t dörp sjteet e sjilderij mit inne drueje boom woa inne klimop langs eróp waast. Drónger sjteet jesjraeve.
‘Auw beum, inne sjtuuts vuur jónk leëve.’
D’r Wiel kiekt ’t Bertie aa.
‘Leëvenskoens.’
Het kiekt nog ins noa de wei.
‘Bis nieëks joar.’