Jeet

Oes jewunde sjoevele ze tusjer de jraver. Tradietsiejoeën. Allerhillieje, joar noa joar. Alling dis joar. ’t Is angesj. Tswai manslu van de bank zunt d’r nit mieë. ’t Vieres nit uvverleëfd. D’r Lennet in d’r april. Inne mond sjpieëder d’r Sjang. Zieng vrauw kót d’rnoa. Tsezame in ee jraaf. De jraafsjting zunt nog nit jeplaatsjd. Óp d’r drek ligke frisje blomme. Tswai vrauwlu kome mit kanne kaffe. Ze verzammele ziech bij de tswai jraver. Óp aafsjtand vanee.
‘Vurriegs joar hant ze hei nog jesjoeveld. En noen wiest ’t ónkroed bij hön,’ zeët d’r Dris.
 Sjtil drinke ze d’r kaffe leëg. Mit allenäu dezelfde jedanke.
‘Zoeë jeet dat.’
Wen ze noa heem junt is d’r kirkhof ring jekeerd. Vuur zóndieg. Dis joar oane harmonie bij de jrave. Oane druupje d’rnoa. Óp aafsjtand vanee. Kótbij ’t jraaf. Werm e joar. Zoeë wie dat jeet.