Lieëw

Mit de heng i jen taesj sjteet d’r Joeëhan bij de vinster. Heë kiekt eroes.
‘D’r zin um tse zinge, danse han iech nit.’
‘Doe meens keëke, sjpringe,’ ruft ’t Lieza vanoes de kuche.
Heë pakt de hongslieng. Inne sjpatseerjank vuur d’r voesbal aavingt. Heë wil óp tsiet tseruk zieë. Bij d’r hoarsjniejer is  de duur tsouw. Doa kan e mit rouw langs oane jet va jeklaaf tse hure. Wie sjleët jevoesbald weëd. Da kunt e langs d’r jaad woa i ing tent sjteet mit inne oranje lieëwekop. D’rneëver sjteet noen óch ing partytent. Doa sjtunt al jans jet lu bijenee. Moeziek sjalt. De kinger zinge en sjpringe. D’r Joeëhan veult óch bij ziech jet van sjtiemoeng kome. Hij winkt noa ze. Inne man kunt bis an d’r droad. Heë jieët ‘m jet tse drinke.
‘Jód vuur de sjtiemoeng.’
Vöal sjluuk hat d’r Joeëhan nit nuedieg. De sjritte weëde jroeëser. Heem sjtaunt ’t Lieza.
‘Bis te flot tseruk?’
‘’t Oranje jeveul, Lies’ Heë jieët inne brul. ‘D’r lieëuw is los.’
‘Bis ‘te doa zicher va?’
‘De sjtiemoeng is doa. De sjpas va tsere, va vräue, va viere, va tsezame, va vertrouwe. D’r zin va fes.’
Heë brult nog ins. D’r hónk bletsjt.
‘Joa doe darfs mit doeë.’
Heë bingt ‘m e oranje sjtriks-je um. ’t Lieza jromt óch ins.
‘Zin um tse danse, zinge,’ ruft d’r Joeëhan.
En dat dunt ze. Tsezame. Bij de vinster. Mit de heng oes de taesj. In de loeët.