Sjteer-eppel

In jroeëse jesjefter kan me ’t al ing tsiet zieë. Krisböl, Piete mutjse, mijtere.  D’r Hannes hat ’t ziech al ins bekaeke. Óp aafsjtand. Zieng jedanke hilt e vuurleufieg bij herfsbleër. Doa zukt e ziene waeg. De kilometere óp d’r fiets. De tsiet van ’t joar. Wat kunt, kan wade. D’r jank noa d’r boer kriet vuurrang.
Went e d’r waeg eraaf noa d’r boerehof fietst, kan e hem al zieë. Heë sjteet óp ing ledder teëje d’r vuurjieëvel. Sjoert de lettere. D’r Hannes ziet ze al jans jet joare. ‘Tsevreie’ .
Ze zunt verraost. Mit inne sjtoalbusjtel weëde ze blank jesjoerd. Plaatsj vuur ing nui kluur. D’r jrós va d’r Hannes , lieët ‘m eraaf kome. Ing tuut eppel sjteet in inne ek va d’r sjtal al veëdieg. Sjteer-eppel. D’r jesjmak oes de kingertsiet is ‘m bijblaeve. In de jesjefter ziet  heë ze nit mieë. Mar d’r boer bliet zieng eppel trui. En d’r Hannes d’r boer. De tsevrijeheet sjprikt hem aa. Die nimt e mit óp ziene toer noa heem tseruk. Tusje de ópwingende bleer. Riech in de erinneroeng. Joa, zieng kingertsiet. Klinkt in ’t zoeze va de reër. Óch al inne inkele toeën va Tsinterkloas.
Mit sjteer-eppel i de fietstaesj. ’t Wade kunt kótterbij. Bij ing bank sjtópt e. D’r ieëtsjte sjteer-appel. D’r jesjmak van al jans jet joare. Heë jenist ’t in alle rouw. Zoeë tsevreie kan ’t zieë.