Deel 3

 

(laat u voorlezen!)

 

 

De mam leuft ’t weëgs-je eraaf. D’r Alwin loert vuurzichtieg um d’r ek van ’t sjtels-je. Heë ziet de mam van d’r Martien lofe.
‘Woa jeet dieng mam hin?’
D’r Martien trukt de sjouwere óp. Doa-óp wil e nuuks zage. Zieng mam leuft mit dahlia’s oes heure jaad uvver ’t weëgs-je en heë sjwiegt.
‘Koom,’ zeët e flot, ‘iech tseech diech jet.’
Heë probeert um uvver jet angesj tse kalle. Dat maat d’r Alwin nog nuisjieriejer. Wat is ’t jeheem van de mam mit de dahlia’s? D’r Alwin darf vuurleufieg nit mieë kome en noen wil e hem mitneëme um jet tse tseeche. Doa mós jet zieë. Mar wat.
‘Bis te nit bang dat dieng mam tseruk kunt en miech ziet.’
‘Dat doert nog effe.’
‘Woa is e da hin,’ verzukt d’r Alwin ‘t nog ins.
‘Koom noen mit.’
‘Wat wils te miech da losse zieë?’
Noen mós jet kome wat intressanter is wie de mam mit de dahlia’s. D’r Alwin vingt aa tse jrieëmele. Zieng heng junt noa de brós.
‘Is die sjwester heem?’
‘Nae! Huur ins óp mit deë ónzin.’
‘Da móts te zage woa dieng mam hin is.’
‘Dat wees iech nit!’
‘Dat wits te waal!’
‘Revolver!’
D’r mónk van d’r Alwin vilt óp.
‘Wat zeës te?’
D’r Martien waat effe en zeët sjtil nog ins.
‘Revolver.’
Dat is inne sjoes midde in de roeës.
‘Revolver,’ zeët d’r Alwin hem noa.
De dahlia’s van de mam en de brós van ’t sjwester kanne doa nit teëje óp.
‘Woa?’
‘Koom mit.’
Ze junt eri. D’r Alwin leuft hinger d’r Martien de trap eróp. In ’t sjloftsimmer van ziene pap en mam maat heë ’t sjaos van ’t naatskommuedje óp. Mit jroeëse oge kiekt d’r Alwin noa de hank van d’r Martien. Heë hilt inne revolver vas.
‘Zitse doa koeëjele i?’
‘Die hat d’r pap urjens angesj ligke.’
‘Sjist diene pap doamit?’
‘Wen inne ibraecher kunt.’
De oge van d’r Alwin zunt nog ummer eëve jroeës.
‘Joa?’
D’r Martien veult dat heë ’t vuur ’t zage hat. De intresse van d’r Alwin jeet nit mieë oes noa de dahlia’s van de mam. Óch de brós van zie sjwester lieët e mit rouw.
‘Wen inne ibraecher hingerum kunt, maat miene pap de vinster óp.’
Heë leuft noa de vinster, mar drieënt ziech flot um.
‘Mie sjwester!’
Uvver ’t weëgs-je leuft zie sjwester mit inne jong an de hank.
‘Koom, flot voet.’