2016meetsI(laat u voorlezen!)

Jediechte

Ins d’r mond kunt ’t Martha mit vrauwlu bijenee in inne wieëtsjafszaal óp d’r maat. Ze vertselle ziech jet en drinke ing tas kaffieë. Ze losse óch wal ins inne kome um jet tse vertselle uvver ’t ee en angert. Dizzen oavend hant ze jet bezóngesj. Inne hoeëglierer in de Hollendsje sjproach zal inne vuurdraag haode. ’t Hat jet tse maache mit jediechte. De vrauwlu darve óch jeste mitneëme. ’t Martha nimt d’r man mit. Vöal zin hat e nit. D’r Thei laacht ins.
‘Jediechte is jet vuur vrauwlu.’
Evver heë wil zieng vrauw e plezeer doeë. Doabij kan e jet drinke óp de kas van d’r verain. In d’r zaal zunt de mieëtste sjteul nog ónbezatsd.
‘Zalle vier ós vuuraa zetse, Thei,’ zeët ’t Martha. ‘Kanne vier ós de bee sjtrekke.’ Lang blieve ze doa nit zitse. Óp de buun sjteet e bildsjerm. Um doa jet óp tse zieë, mósse ze tse zieër mit d’r kop in d’r nak zitse. Ze junt e paar rije noa hinge en zetse ziech in ’t midde. D’r hoeëglierer kiekt vrundlieg noa de lu in d’r zaal. Doa kiekt d’r Thei van óp. Vruier  óppen sjoeël hat e wal anger lierere jehat.
Mit zieng werm sjtim pakt d’r sjpraecher de lu i. Ze jenisse de rouw. Preuve de sjtilte. Dreume voet in e klurebild. Veule ze ziech in e landsjaf. Mit huevele en dale. Dansende rieë. Miepmöp, voeëjeljezank. Ónendlieg wiedvoet. Endlieg kótbij.  Hure zinne, vuural kótte. Döks wöad. Intsjieje wöad, vuural. E moezieksjtuk.
An d’r sjloes bliet d’r Thei nog ing tsiet zitse. Heë kiekt vuur ziech oes.
‘Wuer iech mar lierer woeëde. Zoene lierer.’
Heem zukt e tusje de auw sjoelbucher e jediechtebóch. Jód vuur de naatsrouw.
Ziech vräuwe óp d’r daag va mörje.