Weimar

‘Ein Ohrwurm. Der Liebestraum von Frans Liszt,’ zeët d’r man in de rónkvaarbus durch Weimar. D’r chauffeur hat e benke ópjeztast. De sjtimme van ing vrauw en inne man klinke. Ze vertselle wat de lu in de bus zient. ’t Jadehoes van d’r Goethe. Woa heë ing keëts vuur de vinster zatst. Woa heë wadet óp antwoad. Ing keëts in ’t Schloss.
’t Hoes van d’r Schiller. Heë sjtórf doa. Nog jónk. Durch ’t park sjpatsere lu. Jong lu zitse óp ’t jraas. Moeziek klinkt. De bus viert verbij. E jónk sjtel winkt noa de lu in de bus. Inne man kniepst. Ze laache en umerme ziech. Jugendsjtiel krollend. Duudlieg sjnak i Bauhaus-sjtrich. Sjpraechende klure.
Vuur ’t tejater sjteet ’t bild van de tswai sjrievere. D’r Goethe en d’r Schiller. Ze leëve-te i vrundsjaf en óch i misversjtendnis. Natoer en versjtank teëje ee. Ze sjtreumete inee. Tsezame ee jroes bild. Jonge óp skateboarde broese rónk ’t bild. Touriste kniepse bilder. Kutsche vare verbij. Hove óp de sjtroasesjting. Kuttelevangere bungele ónger de sjtets van de peëd. Óp d’r bók ing vrauw. Heur blónde peëdssjtats wiegt in d’r peëdssjrit mit. Sjtoedente mit viejeliengkóffere óp d’r ruk lofe noa de Hochschule. Inne rukzak moeziek. De bus hilt effe aa.
‘Moeziek bouwt brugke,’ zeët d’r chauffeur durch d’r  microfoon.
Ing vrauw in de bus klatsjt. ‘Dat is van alle tsiete.’
De lu sjtieje oes de bus. Ze preuve de jesjiechte va jroeëse kuunsler. Va leefde, vrij-heet. Jediechte, moeziek. Oerwurm. Zoeë junt ze óch werm noa heem. Ing erineróng. Inne oerwórm. Doa kans te heem jet mit.