2015tsepII(laat u voorlezen!)

 

Heng inee

De vrauw van d’r Joeëhan jeet noa d’r maat. Visj hoale wie jidder waech. De kröam sjtunt jerijd. Neëver d’r letste kroam sjtunt ing vrauw en inne man. Ze haode e sjild vas. Bij d’r man sjteet dróp: ‘Drief nit mit in d’r sjtórm va haas’. En bij de vrauw: ‘Weë leefde zieënt, aost vräud’.
Bij ze allebei sjteet d’rboave: ‘Maach jinne krach, sjlon de heng inee’.
De vrauw van d’r Joeëhan bliet sjtoa. Leëst en knikt vrundlieg noa de vrauw en d’r man. Heem sjteet d’r Joeëhan hingenum in ziene jaad. Óp d’r rank van ’t daach zitst inne janse sjwerm meusje. Ze vleie aaf en aa. Versjillende hange an de moer. Ze sjielpe. Inne jroeëse koer. Heë kiekt eróp. Verzukt ze tse tselle. ’t Zunt d’r zicher vóftsieg.
’’t Jeet jód mit de meusje,’ dinkt d’r Joeëhan. ‘Wen ’t trekvuejel woare, zouw iech dinke, ze verzammele ziech um voet tse trekke. Noa werm leng. Woa ze ’t jód hant. Misjien dunt de meusje jraad alsof. Ze merke besjtimd, dat ’t lit ziech endert. De sjattens langer weëde.’
D’r Joeëhan sjnoeft ins. ’t Is jraad of e al jet va herfs ruucht. De loeët betrukt ziech. ’t Is frisj. Heë jeet eri. Zieng vrauw is tseruk van d’r maat. Ze zitst an d’r dusj. Ze sjtrikt. Inne trieko vuur d’r krismaat van d’r sjtóppekloep. Jiddes joar óp d’r ieëtsjte zóndieg van d’r Advent. ’t Jeld wat ’t ópbringt, is vuur lu die honger hant. Woa dan óch in de welt.  Dat dunt ze al joare. D’r Joeëhan sjnoeft werm ins: ‘’t Ruucht noa krismes.’  
Zieng vrauw sjtrikt wieër. De sjtriknolde tieke. Jiddere tiek inne krummel broeëd.
‘Sjlon de heng inee,’ fluustert ze.

aoste - oogsten