2014novIVlaat u voorlezen!)

 

Jade-jan

Ze woeëne al jans jet joare neëveree. En ejentlieg treffe zie ziech alling in d'r jaad. D'r Jan en d'r Piet. Doa mósse ze zelver um laache. D'r Jan en d'r Piet. 't Koam noen eemoal zoeë oes. D'r inne zeët teëje d'r angere 'Jade-piet'. En d'r angere zeët 'Jade-jan'. Tsezame hauwe ze vruier óp dezelfde sjoeël jezaese.
Hön kinger zunt noen jroeës. Doarum wille ze de jadens joa endere. Sjokkel en zankbak droes. Óch 't jraas mós draa jeleuve. Ze pakke 't tsezame aa. 't Weëd jesjupt en jesjleeft. Vuur 't moere hant ze vaklu. D'r Jan hat ziech inne vijver jeplaand. Noa zieng pensiejoeën hat e doa noen de tsiet vuur. Koivisje. 't Is jans jet werk, mar heë hat sjpas d'rva. Die jroeëse visje. E kluresjpel. Inne vijver in de vorm van e kruuts.
'Jraad e jraaf,' laacht d'r Piet.
'Huur óp,' zeët d'r Jan, 'wen vier hei nog e paar jöarsjer sjpas va darve han, dat zouw sjun zieë.'
Ze zunt in 't noajaor bejonne. Rónk d'r aavank van 't vrugjoar zunt de jadens veëdieg. D'r vóssjrit van d'r Jan kan me döks hure. Uvver 't pad rónk d'r vijver.
'Nog e paar jöarsjer' is 't woeëde. Nit langer.  
In 't noajoar leuft d'r Jan ziene letste sjrit. I ziene jaad. De erinnerong an e jekluurd leëve.
Ziene vijver. Zie vrugjoar.