2014meetsII(laat u voorlezen!)

 

Verzicheroeng

't Is noen al zoeng tswai joar jeleie. D'r Hannes braat d'r ieëwieje jrós a ziene kammeraad. Moeziek klónk in 't crematorium. Jazz. De tuen van d'r Jan.
D'r Hannes sjtiegt óp d'r fiets. Viert hu in d'r ieëwieje oam va ziene kammeraad. Jans jet momente junt óngerweëgs an 'm verbij. In erns. I sjpas. De reër drieëne in de tsiet. E paar sjtond hat e jefietst. 't Hingerrad hoebelt. Heë viert jraad inne huevel eraaf. Ónge in 't dörp is d'r bank plat. Doa sjteet e da. Óppómpe jeet nit. De beng van d'r nuie fiets hant anger ventiele. Vroeë is d'r Hannes zoeëwiezoeë nit mit ziene nuie fiets. Vanaaf de kneie 't nit mieë zoeë richtieg dunt, moeët e wal óp inne elektriesje. Jeluklieg hat e bij deë fiets ing verzicheroeng. Die zörgt d'rvuur dat me jehold weëd bij pech. Mar óch d'r tellefong deed 't nit. Ing vrauw mit inne hónk kunt verbij. Ze wil vuur 'm belle. D'r hónk bletsjt. Trukt jevierlieg an de lieng. D'r Hannes sjtrekt zoeë wied wie meuglieg ziene erm. Jieët 't brifje mit d'r nommer. D'r hónk kunt va hinger de vrauw tusje heur bing durch. Ze kan ziech jraad óp de bee haode.
'Bliet mar óp inne aafsjtand. D'r hónk biest.'
'Doa bin iech nit teëje verzichert,' zeët d'r Hannes.
De vrauw kriet 't nit veëdieg d'r nommer tse belle. Ze lekt 't brifje óp d'r sjtoep. Entsjuldiejend kiekt ze d'r Hannes aa.
'D'r hónk hat floep.'
D'r Hannes deed inne sjrit noa hinge.
'Joa, pas mar óp. Iech bin jevierlieg.'
Ze leuft durch. D'r hónk nog ummer eëve wild. Heë waad bis ze voet is. Da raaft e 't brifje óp. An de uvverzie is ing wieëtsjaf. D'r wieët kunt eroes. Deë kan de verzicheroeng waal belle. 't Doert ing haofsjtond bis e ópjehold weëd. D'r wieët beit d'r Hannes ing tas kaffieë aa. Doa zitst e da. In de fietskleier an de tieëk mit ing tas kaffieë. Jraad hu. D'r daag va ziene kammeraad. Inne jroeëse jeële waan um auto's aaf tse sjlefe viert 'm noa heem. D'r Hannes kiekt ins eróp.
'Laach nit, Jan.'
't Is jraad of e  zeët: 'Hannes doe bis doch jód verzicherd.'
'En doe da nit?'
Heë jeet d'r bank plekke. Kiekt nog ins eróp.
'Jan, drieën diech um en laach nit.'