2013jan II(laat u voorlezen!)
D'r maat is leëg. 't Is nog vrug. In inne ek sjtunt d'r Bernd en d'r Sjtef. D'r Pee kunt aalofe.
'Doa kunt d'r Pee,' zeët d'r Sjtef.
Mit muite kan d'r Bernd ziech umdrieëne. 'Iech han 't in jen ruk.'
'Woa in jen ruk?'
'Hei ónge neëver 't kruuts.'
'Trukt 't diech noa 't bee eri?'
'Joa en wie.'
D'r Pee is kótterbij kome. Heë huet jraad wie d'r Sjtef zeët: 'Doa móts te mit noa d'r dokter joa.'
D'r Bernd vrieft ziech uvver d'r ruk. 'Doa móts te nit zoeë flot hinlofe.'
'Joawaal, vuurdats te 't wits has te e laam bee. Loester ins jód Bernd. Mieng tant hauw ummer las van inne naal. D'r dikke tsieën. Ze woar ziech ummer zelver draa an 't buttele. Vier zate dökser: Tant los uuch doa ins hin kieke. Nuuks. De tant buttelet wieër. Mar ópins woar 't passeerd. De tant woar d'r tsieën kwiet. Aafjezatsd.' D'r Bernd kiekt d'r Sjtef bedinklieg aa. 'Wen iech vuur jiddere sjies noa d'r dokter mós joa, han iech jet tse doeë.'
'Iech evver waal. Iech los miech óp tsiet noakieke. En sjlik mieng piele. Paas óp wat iech aes en drink. Pief nit. Jon óp tsiet noa jen bed. Sjton vrug óp. En maach miene sjpatseerjank.'
'Dat han iech miech, Sjtef, óch vuurjenoame in 't Nuijoar.'
D'r Sjtef kiekt d'r Pee aa. 'En doe da Pee?'
'Iech han miech vuurjenoame nit uvver krankhete tse kalle. En jaaroes nit tse hure: doa móts te mit noa d'r dokter joa.'
D'r Pee leuft wieër.
'Jees te noa d'r dokter,'ruft d'r Sjtef.
'Joa, um 'm jelukzieëlieg nuijoar tse wunsje.'
In d'r ek van d'r maat is 't effe sjtil. Da vingt d'r Sjtef werm aa. ''t Mörjens wen iech ópsjton, da zien iech effe nuuks.'
'Da móts te de oge ópdoeë,' zeët d'r Bernd en humpelt hinger d'r Pee aa.
