2013aprilIII(laat u voorlezen!)
Bij d'r sjoafssjtal zunt vöal lu. Hu is d'r ieëtsjte werme zóndieg in 't vrugjoar. De zon sjiengt. D'r herder hat de dure van de sjuur ópjemaad vuur 't poebliekoem. 't Is e kome en joa. Vuural de lammere weëde bewóngerd. De kinger hange uvver 't hootsere hek um ze tse kanne keure. E sjun bild. De lammere en kinger. Tsezame 't vrugjoar. An duur kunt d'r Hannes aavare. Noa inne lange winkter werm ins óp d'r fiets. Alling de vräud van anger joare hat ziech je-enderd. Heë is nit mieë d'r renner deë jans jet vuur ziech hat um kilometere tse maache. In sjwees de huevele óp tse fietse. De sjnelheet en de natoer jenisse. Dis vrugjoar is 't angesj. D'r winkter hat de kneie in inne depe sjlof braat. Wakker zunt ze woeëde, mar nit mieë zoeë jelenkieg. D'r sjlies van de joare.
''t Is besser um inne fiets mit elektriesje óngersjtuutsóng tse jelde,' hat d'r dokter hem aajeroane.
't Ieëtsjte wat d'r Hannes doe zaat, woar: 'Dat noeëts!'
Al die jaore de sjpas jehat van eje kraf en noen huet dat óp eemoal óp. Wie döks hauw e ziech nit je-erjerd, went e inne berg eróp jong, an lu die mit inne jrielaach in 't jezich óp inne e-bike hem verbij varete. En noen mós heë zelver óp zoeë dink.
D'r dokter hat 'm ins aajekiekt: ''t Zitst vuur diech nuuks angesj dróp, Hannes. Wens te nog urjens vernunftieg óp d'r fiets wils kome. De tsiet vieët mit diech mit. Wie dan óch.'
En dat letste joof bij hem d'r durchsjlaag. 'De tsiet vieët mit diech mit. Wie dan óch.'
Zoeë is 't noen eemoal. De jevare kilometere ligke hinger hem. De nuie wade óp hem.
D'r Hannes bliet bij de sjuur sjtoa. Mit e knuupje zetst e d'r motor oes. Ing vrauw mit e junke an de hank kunt kótterbij. 'Hannes, kens te miech nog?'
'En wie, Lies.'
Tsezame hauwe ze óp de middelbare sjoeël jezaese. 't Is vuur d'r Hannes al jet kilometer jeleie.
'Iech bin mit d'r jong va mieng doater noa de sjöafjer jeweë. Wie jeet 't mit diech da?'
'Och, Lies, zoeëlang d'r accu ópjelane is. Jeet 't.'
'Joa Hannes en kanne vier nog jans jet kilometere joa.'
'Hoffentlieg,' zeët e.
Heë winkt ins en vieët wieër. 't Lies kiekt 'm sjtaunend noa. Nog zoeë fit óp ziene leëftsiet.
D'r Hannes treënt de pendale rónk. Heë waad effe mit óp 't knuupje duie.
