Köln

Tswai taxibus-jer vare de sjtroas eri. Vriedieg tswai wèche vuur de vasteloavend. D’r May sjprikt de jezelsjaf nog ee moal tsouw. Heë is d’r roadmanager. Dat hant de angere bedaat. En heë vingt ’t sjun. Heë vertselt weë in wat vuur bus zitst. Weë de kate bij ziech hat.
’t Jleës-je vuur ’t voetvare drinkt me leëg. Da sjtieje ze i. Verkleid noa d’r vasteloavendsdreum Köln. Wie de moslims noa Mekka. De christene noa Rome. Vasteloavends-jekke noa Köln. Tèsje mit brüedjer, honderpüetjer, jehaksböltjer, kieësblöks-jer, sjtuks-jer woeësj, Flügel, Faichlieng, Jägermaister. Èse en drinke i Hülle en Fülle. De vasteloavendssjpas jedeit jód óp inne jouwe boam. Beertönsjer weëde va tsiet bis tsiet aajedrage. En da de moezziek.
Tsingdoezend lü sjweëve eróp. Tsingdoezend lü oes de Ripuariesje sjproachjeëjend. Ze versjtunt ziech. Sjproach hat zieng eje jrenze. Flüssieje natoer. Ing sjtreumende wöadrivier. Leefde sjallend rónk. Deep oes ’t hats. Jenóg an d’r klingste pink.
D’r John veëgt ziech ing troan aaf. Heë tsapt ’t zoeëvöalste beer. Vöal sjoem.
‘’t Kunt wal jód,’ laacht heë.
Zieng doater ’t Nadine umermt hem.
‘Sjun wa pap.’
’t Annie, zieng vrauw jenist ónger ing blauw prük. ’t Sonja, sjiek verkleid kunt vuuraa sjtoa went de Räuber zinge. Doa hat ’t jet mit. Rui-ieg zitst d’r Henk óp zie sjteulsje. Jenist. Drinkt zie beersje. En vertselt ziech jet mit de lü um ziech erum. Zienne jong, d’r Bram mit inne sjtaatse jas en hód zeët jet uvver ’t oranje hemme va zienne pap. ‘Dizze zommer mit voesballe zal e dem nit lang drage.’
Dat vilt nit jód bij d’r Wim. Mar hü kan heë vöal han. Deë oavend is zienne vasteloavendshimmel.
’t Laura is sjtoots óp zie kleed. De mam, ’t Angelina hat e koenswerk d’rva jemaad. Zie eje kleed blinkt. En wie. De sjwestere Lieke en Sanne zinge de lidjer mit. Ze kenne ze bauw allenäu. Hön mam, ’t Carla sjtraalt. Vasteloavend is leëve. Dat is jans jet. Óp d’r ek van de rij zitst d’r Martijn oes Rotterdam, d’r vrunk van ’t Lieke. Heë lieët ’t uvver ziech hin kómme. Holland is hü wied voet. Mar heë is jeer d’rbij.
D’r Mathieu is d’r bejin- en sjloespónk. Heë ammezeert de lü. Óch óp de anger sjteul. Went an d’r sjloes de moezziek ’t letste lidje sjpilt, legke d’r John en d’r Wim óngeree de erm uvver de sjouwer. Ze dinke an hönne kammeraad d’r Jan. Hü kank heë nit d’rbij zieë. Mar nieëks joar, went Jod wil, zunt ze werm doa. Mit hem d’rbij.
Sjpringe, zinge, dreume. Deep in de naat kómme ze werm heem. ’t Hat jesjneit. ’t Is jlat. Mar wie da óch. Nieëks joar noa Köln.
Al mósse ze tse vós joa.