Heemsjpel

 

't Is vrugjoar. Temperatoer sjtiegt. D'r Hannes kan 't wal oeskeëke. D'r fiets vieët bauw vazelver. De tsiet va bluie en fleute is aajevange. D'r winkter i-jesjloffe. 't Vrug-joarbed ópjesjód. D'r wink is nog frisj. De langbóks bliet aa. De häösje kanne an d'r sjloes va d'r mörje oes. De mutsj ónger d'r helm aaf.
De tek zunt nog broen.
'Evver 't ruucht noa jreun,' zeët d'r Hannes i ziechzelver.
De buzje, de velder, de weie, de dörper. E heemsjpel vuur hem. Heë huet klokke loeë. Bij de kirch in e dörp sjteet inne man óppen sjtroas. Ing hank hat in de taesj. De anger wiest noa inne ziewaeg. 't Verkier lieët e umvare. Lu kome van alle zieë i zón-diegse kleier noa de kirch. D'r Hannes sjtiegt aaf. De kirch likt óp inne huevel. Tromme en tröate klinke. Inne troermarsj. Heë ziet wiese plume eróp kome. Ze winge in d'r wink. Ing sjutserij kunt noa de kirch. De kófffere tröate blinke in de zon. Vane-dreëjer vuuróp. D'rneëver bielementjer en d'rhinger marketenstere. Ze drage vaes-jer. De moeziekante en sjutse an d'r sjloes. Ze sjtelle ziech i tswai rije óp. Ing zerk weëd durch famillieë de kirch eri-jevare. Mit sjutse-ier bejrave.
De wieëtsjaf teëjenuvver de kirch is tsouw. Doa ziet d'r Hannes 't zóndiegsvrug de manslu dökser noa de maes eri joa. De sjutse junt de kirch eri. Óch d'r man van 't verkier.
D'r Hannes vieët wieër. D'r troermarsj klinkt in 'm noa. Ziet de klure van de sjutse in de zon. I jedanke sjuuft e aa bij d'r kaffedusj. Huet de jesjiechtens. Die ummer loestiejer weëde. Zicher a jen tieëk. Inne troerlaach.
Óch 't leëve jeet wieër. 't Is vrugjoar.
Heemsjpel vuur d'r Hannes.