Langste daag

Zes oer tswai-envieëtsieg. D’r Hannes sjtiegt óp d’r fiets. D’r langste daag, de kótste naat. In de mörjekeulde vieët heë voet. In ’t zommertenue. Zoeëvöal daag in ’t joar dinkt heë doa aa. Oane jas vertrekke.
’t Verkier mós nog óp jank kome. Binne ing sjtond endert dat ziech flot. Broeze. Toe-te. ’t Vingt zieng jedanke. In inne hoots-jrif. Oeskieke. Blieve oeskieke. En d’r smog. Heë ziet ‘m nit. Veult ‘m nit. Mar heë is doa. Nog e sjtuk vare. E kót sjtuk. De tempera-toer sjtiegt. D’r wink hilt ‘m keul.
D’r waeg jeet durch de velder. Rouw kunt in d’r Hannes. ’t Vingt zieng jedanke. E vrij jeveul. Dreume. Kieke, dreume. En de frisje lóf. Heë ziet ze nit. Veult ze nit. Mar ze is doa. Nog e sjun sjtuk vare. E lank sjtuk. De temperatoer bliet. ’t Wasser oes de drink-flesj hilt ‘m keul. D’r waeg jeet durch de buzje. Huet vujel fleute. Heë loestert. Jenist. Tseruk, dat letste sjtuk noa heem lieët heë an ziech verbij joa. In zieng jedanke is alling plaatsj vuur sjtrak. Lankoes in d’r sjtool. Inne middiegsjlof. E da e keul beer. Mit condensdrupe langs ’t jlaas. D’r Hannes veëgt ziech d’r mónk aaf. Drinkt an de drinkflesj. Joa sjtrak. Wat inne daag. D’r langste daag. Los ‘m mar doere.