Dusj

Hu junt de kinger van de sjoeël an d’r dusj. Tsezame an inne jroeëse dusj. De jeng van de sjoeël durch. In alle sjoeële van ‘t land zitse de kinger an d’r fesdusj. Jidderinne óp ziene aad en wies. Hu kleie ze ziech in dezelfde kluur. Oranje. De kluur die verbingt. Döks bij sjportfeste. Dat dunt ze sjtrak an duur. Ieëtsjt jet aese. Inne jouwe boam um d’r daag mit tse bejinne.
An duur wade de sjpeller óp de kinger. De kinger zetse ze ziech in inne krink rónk de juffrauw Lilian. Ze zingt e lidje mit ze uvver zonnesjien, klure, klone, vrunker, blomme, sjtroalende oge. Heur sjtim nimt de kinger mit in e jeveul van inne sjunne daag.
De zon sjiengt. D’r wink sjpieëlt lieët durch de hoare. Inne sjoeëldaag um ziech tse wunsje.
Inne jroeëse dusj durch ‘t janse land. ‘An d’r dusj.’ Ing zin oes ing reklaam. Oes d’r mónk van de juffrauw Lilian en de kinger kriet ze weëd. E nui lid. Vuur ‘t nieëks joar.
‘Koom an d’r dusj.’