Drueg

De duur van d’r hoarsjniejer sjteet óp. D’r Chris kriet de hoare jesjneie. An ’t dusje zitst d’r Sjarel. Heë waad mit de erm uvveree. Bis e an de rij is.
‘Wat is ’t drueg,’ zeët e.
D’r hoarsjniejer knikt.
‘Joa, drueg.’
Kiekt durch d’r sjpeiel d’r Chris aa.
‘Vings te ’t óch drueg?’
‘Joa, iech ving ’t óch drueg.’
D’r Joeëhan is jraad eri kome.
‘Noen hant vier inne richtieje zommer,’ zeët e.
Heë zetst ziech teëjenuvver d’r Sjarel. Deë kiekt ‘m aa.
‘Has te ’t foesballe jezieë? Dat woar sjpannend, wa?’
D’r hoarsjniejer drieënt ziech um.
‘De Belzje zunt jód. Jet angesj wie de Hollender. Die kanne nuuks.’
D’r Joeëhan pakt de tsiedónk van ’t dusje. Vuredróp sjteet jroeës: ‘België wereldklas-se.’ En d’r neëver eëve jroeës: ‘Weer te droog’.
‘Wat has doe jezieë Joeëhan,’ vroagt d’r Sjarel.
D’r Joeëhan sjleet e blad um. ‘D’r Tom Dumoulin.’
’D’r Tom Dumoulin?’  
‘Joa. Kens te dem da nit? Dat is inne Hollender. Wereldklasse.’
’t Vilt ing sjtilte. ’t Doert ing tsiet vuurdat d’r Joeëhan an de rij is. Uvver ’t weer en sjport weëd nit mieë jekald.
Went e werm heem is, zeët e teëje zieng vrauw: ‘Lies, wat is ’t drueg.’
‘Joa doe has reët Joeëhan.’
‘Iech dink dat iech miech inne Belsj i-sjud. Dat is doa jód vuur.’
‘Dat zal wal. Wie ’t diech oeskunt.’
Hingenum in ’t sjteulsje kiekt e noa ’t jlaas. De kondensdrupe roetsje d’rlangs.
‘Los ’t mar drueg zieë.’
Heë drinkt inne flinke sjloek.