D’r klinge trób

Ejentlieg woare ze mit inne jroeëse trób. De jonge va vruier. Ze koame noa joare nog ins bijenee. Wole zieë wat d’rva woar kome. Wat woar passeerd in ’t leëve? Uvver jister. Jans vöal jister. Inne daag lang. An d’r sjloes sjtong doa nog inne klinge trób. Kótbijenee. Ze kiekete ziech aa.
‘Bis uvver vunnef joar’.’
‘Vunnef joar?’
De sjtim van d’r Pee is ee en al verwóngeroeng.
‘Wits te wie aod vier da zunt? Weë wees wat dan nog uvver is?’
Ze jónge oeseree. Noa e haof joar jong e berich uvver internet.
‘Wie is ’t mit diech?’
‘En mit diech?’
‘Wienieë zient vier ós?’
‘Mörje. Nieëkste waech.’
Binne inne mond treffe ze ziech werm. Mit vräud. D’r daag kan nit lang jenóg doere. In ’t vrugjoar. De daag lenge ziech.
In d’r herfs zient ze ziech alwerm. De sjattets lenge ziech.  
‘Wie jeet ’t mit dem? Wits te nog weë doa woeënet? Is deë doeëd?’
Ze sjpatsere durch de plaatsje van oeëts. Aese en drinke ziech jet. Zunt tsezame bis an d’r sjloes. D’r klinge trób. Sjouwer a sjouwer. D’r bekker. D’r technoloog. D’r je-
sjefsman. D’r reporter. D’r sjoeëlmeester.
Nae besser, de moalere en sjrievere va hön tsiet.
Ze blieve uvver va deë jroeëse trób. Mit de jedanke an deë jroeëse.
Zoeëlang de daag en sjattets ziech lenge.