Jannewaar

De letste daag hat ’t jerend. Jet tse vöal in de oge van d’r Joeëhan.  ’t Jeet ‘m óp d’r wekker. Mit de heng in de taesj sjteet e bij de vinster. Heë kiekt eroes. Zieng vrauw is in de kuche. Ze kaocht tsoep.
‘Iech don jans jet jreuns dri. Vietamiene kanne vier noen in d’r winkter jód jebroeche.’ D’r Joeëhan sjwiegt. Dat hat e al zoeë döks jehoeëd. ’t Jreuns oes d’r jaad va ’t Lies zie sjwester. Doa kunt ’t joar rónk jans jet eri.  Aese zal e ‘t, of e zin hat of nit. ’t Is jezónk. Wat uvver bliet jeet in d’r kelder. Weëd i-jemaad of jeet in d’r vruzer. Vietamiene doa hat heë nit d’r kop hin sjtoa. Zicher nit noen in d’r jannewaar.
‘Iech ving ’t mar inne  kappesmond,’ zeët e. ’
‘t Lies laacht in de kuche.
’Doe zeës ’t.  Kappes. Doarum dis tsoep. Vietamiene Joeëhan.’
Heë kan ’t nit mieë hure. Vietamiene. D’r mond is óp de haofsjeet. ’t Trukt ziech zoeë lank.
’’t Weëd de huekste tsiet, dat werm ins jet passeerd.’
’t Lies zetst d’r kessel óp d’r dusj.
‘Doe wits nit wat ós nog allenäu tse wade sjteet.’  
D’r Joeëhan pakt de teldere oes de kas.
‘Nog mieë jreuns va die sjwester.’
’t Weëd jaese oane vöal tse zage.
‘’t Sjmaacht diech zoeë tse hure,’ zeët ’t Lies.
Tusje tswai sjluuk durch kuumt e ins: ‘Kappes’
‘t ‘Lies jrielaacht.
‘Kappesriengler zals te mene.’
Noa de middieg junt ze eroes mit d’r hónk. Ónger d’r sjirm. ’t Is mar inne kótte sjpatseerjank. D’r hónk kwispelt mit d’r sjtats wen ze werm eri junt. D’r Joeëhan keurt ‘m ins.
‘Joa hunke, dat neume ze noen inne kappes-zóndieg.’
Ze drinke ziech inne tas kaffieë mit e sjtuk vlaam. En inne Els d’rbij. D’r Joeëhan niept ins draa.
‘Vietamiene.’