Nak

Va wieds kanne ze hem al zieë. D’r man mit d’r lange nak. Boave de beum oes. De klingkinger van d’r Wiel en ’t Bertie kanne de jesjiechte van d’r man oes ’t meersjebóch. Al jans jet kiere woeëte ze hön vuurjeleëze. Noen jónge ze mit hön eje oge de meersjer zieë. In e jroeës park. Sjweëve tusje elfen. Rezen mit moeziek durch anger leng. Sjpatsere langs hoezer óp kingermoas. Junt mit ing prinses óp de foto. Krieëne ’t oes óp karreselle. Losse hekse an ziech verbij joa. Tswai daag. Ze blieve ing naat doa sjloffe. Um tse dreume. Deure-rues-jer in inne depe sjlof. Mit vräud wakker weëde. D’r nuie daag puutsjt hön prinslieg.
An de hank van de mam, d’r pap, de oma, d’r opa. Dansende miepmöpjer in de zon. ’t Bertie en d’r Wiel veule jet va heemwieë. Noa hön eje kinger. Wie ze mit dön hei woare.
Óch de vräud van d’r tswaide daag jeet verbij. Ze junt noa heem. Mit e prinsessekleedsje aa. Kruentje óp d’r kop. Meersje-sjpelsjer ónger d’r erm. ’t Meersje bliet. In ’t verlange. D’r man sjtikt nog ins d’r nak oes boave de beum. Dat wille ’t Bertie en d’r Wiel óch blieve doeë. D’r nak oessjtaeche. Vuur de jroeëse lu va mörje. Zoeë jeet ’t meersje wieër.