Huus-je

Jiddere sjoeëldaag sjtópt ing bus bij d’r plai vuur de kirch. Kinger sjtieje i. Sjtrak weëde ze tseruk braad. Ze junt noa de sjoeël in de sjtad. Hu kome ze ieëder noa heem. Woensdiegmiddieg. In de auw sjoeël is dökser nog waal jet tse doeë. Zicher in de kingerbucherwaech. Hu leëst inne tejatersjpiller jet vuur. Heë tseecht doabij jroesë bilder. De kinger zitse in inne krink um hem hin. ’t Jeet uvver e huus-je óp inne huevel. De vinstere lieche oge. De duur jraad inne mónk. Die jeet óp en tsouw um lu eri of eroes tse losse joa. ’t Is e vrundlieg huus-je woa me jeer kunt. Döks blieve lu sjtoa um noa ’t huus-je tse kieke. ’t Maat vroeë.
Rónk ’t huus-je sjtunt eppelbeum. Bluie in ’t vrugjoar. Eppel in d’r zommer. Jekluurde bleer in d’r herfs. In d’r winkter sjloffe de tek. Wied voet zoog ’t huus-je de lampe sjienge in de sjtad. ’t Woar nuisjierieg. ’t Weul doa óch ins zieë.
Óp zichere daag woeëte weëg aajelaad rónk ’t huus-je. En hoezer jebouwd. Ummer mieë en hoeëjer. Noa joare kank me ’t huus-je nit mieë zieë. Jinne woeënet nog dri. Bis e hingerhingerklingkink ins va zieng mam de jesjiechte van ’t huus-je huret. Het jong zukke. Vong ’t huusje. Zatst ‘t óp reer en braat ’t noa inne huevel. Wied boese de sjtad. Doa sjteet ’t noen nog tse sjtroale.
De kinger klatsje vuur d’r tejatersjpiller. Ze maache ing tseechnoeng. Die neëme ze mörje mit noa de sjoeël in de sjtad. Um tse vertselle van ’t huus-je. ’t Huus-je va dizze middieg. Bij hön heem.