Sjpeiel

Bij d’r hoarsjniejer jeet de duur óp. D’r Joeëhan kunt eri. Jrust. Zetst ziech an ‘t dus-je um tse wade. Heë pakt ziech de tsiedónk. In d’r sjtool zitst d’r André. Heë kriet de hoare jesjneie. D’r hoarsjniejer en d’r André hant ’t uvver de sjleëte tsiete. De duur jeet óp. D’r Dris kunt eri. Zetst ziech bij d’r Joeëhan an d’r dusj. D’r André kiekt in d’r sjpeiel noa hem.
‘Vings te ’t óch nit Dris dat ’t kappes is,’ vröagt heë.
‘Wees iech nit. Iech woar nit hei.’
D’r hoarsjniejer kiekt ‘m óch durch d’r sjpeiel aa.
‘Woa woat-s doe da?’
‘Iech woar óp vakans.’
‘Woa?’
‘In Ietalieje.’
D’r André kriet jroeës oge.
‘Dat meens te nit. Wie is ’t da mit diech?’
‘Jód. Alling e bis-je fieëber. Mar wieër jeet ’t priema.’
D’r hoarsjniejer drieënt ziech um.
‘Doe hils ós vuur d’r jek.’
D’r André vertrouwt ‘t nit.
‘Jef ‘m jing hank en blief inne meter van ‘m aaf.’
D’r Joeëhan verburgt zie jezich hinger de tsiedónk. Heë hat inne laach i zie jezich. D’r Dris ziet ‘t.
‘Wie wils doe de haore jesjneie krieje, Joeëhan?’
‘Inne coup Ietalieje.’
 An d’r dusj weëd hel jelaachd. Ze jeëve ziech e pitsjoog en inne elleboag. D’r André en d’r Dris zient ’t in d’r sjpeiel. Inne laachsjpeiel. Nit vuur hön.