Röngde

‘Kiek Lies. Hei sjteet ’t in de tsiedónk. Vier mósse werm ins mieë joa beweëje.’
‘Iech vertrouw ’t nit Joeëhan. Va dat vieres zunt vier nog nit aaf. Losse vier mar vuurzichtieg blieve.’
‘Zivvedoezend sjritte mós me jiddere daag zetse. Dat is jód vuur de jezóndheet.’
‘Zivvedoezend sjritte wie sjtels te diech dat vuur? Hei in ’t tsimmer? Durch de kuche? De trap eróp en eraaf? En da tselle wie inne maikeëver?’
‘Jans ainfach vrauw. Doe vings mit ee aa. Doanoa kunt tswai.’
‘Joa dat wees iech wal. Doe broechs miech nit ’t tselle tse liere.’
D’r Joeëhan lekt de tsiedónk óp d’r dusj. Kiekt ins eroes.
‘Noen, oane flauwekul. Vier maache ing röngde durch d’r jaad. Dat zunt flot vóftsieg sjritte.’
‘Joa en dat hóngedvóftsieg röngdes. Nae Joeëhan, da bin iech jek jedrieënd. Wis te wat? Loof doe. Da tsel iech. Dat is óch vöal werk.’
D’r Joeëhan jeet eroes. Leuft ing rungde. Lanksaam. Heë tselt de sjritte. Went e langs ’t tsimmervinster kunt, huet e ’t Lieza kloppe.
‘Wievöal?’
‘Nuunenvieëtsieg.’
’t Lieza kunt eroes.
‘Nuunenvieëtsieg, dat is tse doeë.’
’Leef vrauw, inne sjrit winniejer wie vóftsieg.’
Ze laache ins. E paar röngdes lofe ze hingeree. Da bliet d’r Joeëhan sjtoa.
‘’t Is wal ónjemuutlieg. Wits te wat? Vier sjnappe ós d’r hónk. Vier kanne doch al jet wieër lofe.’
Dat dunt ze. De jroeëse röngde durch de natoer. Wie vruier.
Neëveree. En dat vinge ze vuural ’t sjunste.