Terras

Vuurdat heë ’t jes-je aadeed, trukt e ziech ieëtsjt d’r winktertrieko aa. En de häösje. D’r joelie-toer va dis joar vuur d’r Hannes. Druup an de naas. Ing kótte corona-jedanke.
Heë nimt ziech vuur nit zoeë vrug mieë óp d’r fiets tse vertrekke. Jet sjpieëder is de zon wermer. D’r trieko kan oes blieve. Zoeë óch de häösje. ’t Huevelland is kloar wakker. ’t Verkier waast. Bij e sjtóplit sjteet inne renner. Heë nist ins óp d’r poal mit d’r knoep. E sjtuk wieër is langs d’r waech e terras. Tswai vrauwlu zitse neëveree. Jenisse de zon en e vrug jlaas wien. E jroeës peloton rennere kunt jraad aa. Zetse de fietse óp inne knoa. Sjuve mit duzje en sjteul. Kótbijenee. Jenauw hinger de vrauwlu. Ze drieëne ziech um. Me broecht jee lipleëze tse kenne um tse wisse wat ze zage. ’t Zal jet uvver aafsjtand zieë. ’t Lit sjpringt óp jreun. D’r renner trukt óp. Óch d’r Hannes. Heë bliet e sjtuk hinger ‘m. D’r ieëtsjte betste veldwaeg vieët e eri. Doa zunt nogal jet löcher in d’r makkadam. Mar dat is d’r Hannes ejaal. De rouw is inne troeës. In ’t veld hat d’r boer inne voeëjelsjrek jezatsd. Wie jiddes joar. Jenauw wen d’r Hannes passeert, zetst ziech ing kroa dróp.
‘Hoemoor,’ dinkt d’r Hannes. ‘Hat zie eje terras.’
De kroa sjrait e paar moal. D’r Hannes vieët wieër. Hoft óp d’r aujoes. Mit de vrujje mörjens. Óp aafsjtand vuur hem ’t sjunste terras.