Kluur

Mieë wie e joar is e noen hei. I zie atelier. D’r winkter in ’t zude hat d’r Jean jefeld. Mar wie ’t noen oesziet, kan e in ’t komende noajoar werm noa ’t zude. Dat jieët ‘m al e werm jeveul. Krient de klure hei inne jlietser sjiemer va vräud. Doabij in dis tsiet de kluur oranje. ’t Sjpel va jeël en roeë.
’t Miesje va klure. Inee ópjoa. Tsezame klure. Jidder zieng ejeheet. Die koens is jans zie leëve. Heë ziet ’t jeël en roeë in oranje.
D’r Jean kiekt vanoes zie hoes uvver de huevele. Ziet weiets tusje koarevelder. ’t Jreun sjprikt noen de kluur van d’r voesbal. Tsieter durch de landsjaf. Noa zommerlieje daag koam reën en kauw. Druup an oranje vane. Druf ’t weer. Doch ’t zus van ing jool is ing sjtroal van de zon. Vermiesjt ziech in ‘ne reënboag. ’t Heem va de klure.
D’r Jean ziet ze. De landsjaf weëd zie sjilderij. Moeziek klinkt. Heë moalt ing jong vrauw in de wei. Lank blónd hoar welt ziech in ‘ne lieëte wink. De tuen van ing klarinet klinke.
D’r Jean huet ze. Lu in noeëte. Tsezame e moezieksjtuk. Allenäu d’r reënboag. Allenäu inne kuunsler. De welt ee koenswerk.
De jong vrauw versjwumt in ’t jreun. D’r Jean bliet ‘t zieë. ’t Is Mieë wie ing jool. Mieë wie oranje. Jans d’r reënboag. Pries!
Druf: droevig