Dal

Heë kiekt oes uvver de huevele. Bliet voet va de dale. D’r Hannes sjteet neëver d’r fiets. Jraad varet e langs ing vrauw. Ze leuft uvver inne jolvende veldwaeg. Ze dreët inne zonnehód. Hat blomme i jen heng. Ze zingt. Heë ziet ze noen va wieds. Ze sjtikt ing hank i jen loeët. Zoeëwie me in e meersje inne könnek bejrust. Beuje en ing hank tsirkelt in de loeët. Zoeë bejrust ze de zon. En ’t land um ziech erum. ’t Jieët e vroeë jeveul.
D’r Hannes kiekt vuur ziech oes. In ’t dal sjtreumt ing baach. ’t Roesje is tse hure. Klinkt vroeë. E moezieksjtuk. Fiengelienge, fleute, piano. Past jans bij de vrauw uvver d’r jolvende waeg. Vurrieje waech klónk ’t wasser angesj. Mit hel sjlaagwerk uvver-sjtreumet de baach ’t dal. E troanedal. Van uvverflós. I de sjproach va de natoer.
Noen klinkt de baach jans i d’r zin van de vrauw. Ze kunt zingend en winkend kótterbij. D’r Hannes ziet ze teëje de zon i. Heë sjtikt ing hank óp. Vieët wieër.
D’r Hannes óngerweëgs. Zoeë neumt e ziech óch. Óngerweëgs. Wie zoeëvöal daag in de sjproach van de natoer. Ziene toer. Moeziek klinkt.