vuur

Heë hat ziech d’r kraag van d’r jas umhoeëg jezatsd. ’t Is frisj. D’r pap maat inne sjpatseerjank. E sjtuk langs d’r busj. D’rhinger likt ing sjteekoel. Mit sjting oes lang vervloage tsiete. Mit de klingkinger hauw e  ziech hei nog nit zoeë lang jeleie inne middieg vermaachd. Ze hauwe vuursjting jeraafd. D’r pap tsejet hön wie ze oeëts heimit de sjting bewirkete. Heë sjloog ze langs ee. Zoeë maachete ze voesbijele, nolde, sjpeerpónkte. De kinger dónge hem noa. Ze hauwe de jruetste sjpas wen hön jet floepet. ’t Leëve in de sjteetsiet. Zoge zoeëjaar raosbroen jekluurde sjtukker i sjting oes de iezertsiet. Inne middieg lang sjpieële in de jesjiechte. D’r opa mit de klingkinger.
An d’r rank van de koel bliet d’r pap ing tsiet sjtoa. Dreumt vuur ziech hin. Da drieënt e ziech um. Jeet werm noa heem. De jesjiechte bliet in de koel. Bij de sjtee- en iezertsiet. Heem waad de vuurtsiet in ‘t tsimmer. Heë maat de tswai keëtse aa. Bij d’r krans van alle tsiete. Rónk in erinneroeng.