Bucherwaech

Veëntjer en ballonge hange óp bij ’t bucherjesjef. ’t Is fes. Mit en durch de bucher. Ing waech lang. Ing vrauw mit e kink an de hank kome aalofe.
‘Kiek, mam, ballonge.’
Het duit de naas teëje de roet. De mam nimt ‘m mit eri. Mit jroeëse oge kiekt ’t noa de ballonge.  
‘Koom, vier zukke e bóch oes.’
Het wiest eróp. Óp de ballonge zunt bucher jemoald. De vrauw van ’t jesjef laacht. Ze trukt ing ballong an ’t köadje eraaf.
‘Hei kries te e bóch oes de loeët.’
Het sjtroalt. Hilt ’t köadje jód vas. De ballong jeet óp en neer.
’Kiek mam. De ballong kan danse.’
‘Joa en noen has te e bóch dat vleie kan.’
Inne man kunt jraad eri. Heë hat ’t jehoeëd.
‘Ing jesjiechte sjweëft rónk.’
Hinge in ’t jesjef sjteet inne sjtool vuur hem veëdieg. Lu zitse rónks-erum. Heë pakt e bóch oes zieng taesj. Kiekt de lu aan. Wiest noa ’t kink.
‘Inne sjriever jeboare. Lieët ing jesjiechte sjweëve. Dat is nog ins jet angesj.’
Heë vingt aa vuur tse leëze.
‘Wie sjun ’t is um ziechzelver tse zieë.’
’t Kink jeet mit de mam eroes. De mam hat e bóch in de heng. En ’t kink ee in de loeët. D’r man kiekt d’rhin en wiest.
‘Tswai bucher. Jidder ziechzelver Jraad ’t angesj kluurt ’t leëve.’
An duur danst ’t kink mit de ballong in de hank. Ing vräudjesjiechte in de loeët. Drieft in ing sjpraechwólk.