Kieësje
Doa junt ze da, ’t Bertie en d’r Wiel. Inne middieg noa ’t tejater. E jesjenk va de kinger vuur d’r jeboertsdaag van d’r Wiel. ‘Inne middieg kieësje aese’, sjtong óp de kaat. E sjtuk uvver inne kieësje-jaad. Ing auw jesjiechte in ‘ne nuie jas. En ’t kan, umdat ’t jeet uvver wie-ts te umjees mit ing welt die flotter endert dan-s te aa kans. Nog ummer jitsieg. Ze weëde mitjenoame durch bilder, moeziek en tejatersjpillere. Hoemoor en erns. Andach va de ieëtsje bis de letste menuut. Jroeës is d’r applaus an d’r sjloes.
‘Hondervel,’ zeët inne man hinger ’t Bertie.
Ing vrauw ruft: ‘Vunnef sjtere!’
Doa is d’r Wiel ’t jans enieg mit.
‘Iech bin benuid wat mörje in de tsiedónk sjteet.’
’t Bertie knikt.
‘Iech zouw zage, die kieësje hant jód jesjmaachd. En angesj, is ’t koad kieësje aese vuur deë van de tsiedónk.’
Ze sjpatsere nog jet rónk in de sjtad. Vuurdat ze noa heem junt, drinke ze in e wieëtsjefje ing tas kaffe. En ’t kan nit angesj, mit e sjtuk vlaam d’rbij. Kieësjevlaam! ‘Zies te Bertie. Wie flot de welt ziech óch endert, kieësje en vlaam zunt van alle tsiete. Mieë wie inne middieg. Jroeëser wie inne telder.’
D’r jesjmak van inne bezóngere middieg neëme ze mit noa heem. Inne dank vuur hön kinger.
jitsieg: actueel