Kapel

Inne maidaag deë ziech van ing vrundlieje zie lieët zieë. ’t Bertie en d’r Wiel hoale ziech d’r fiets oes d’r sjtal. Inne noamiddaag toer. De zon lieët hön e sjtuk wieër vare wie ze de letste tsiet jewend zunt. Ze vare uvver inne beusjwaeg. Tusje de sjtruuch en de beum durch hure ze jezank. ’t Bertie hilt aa.
‘Huets te ’t Wiel?’
‘Joa, dat zal wal va doahinge kome. Doa is ing kapel.’
Mit de fiets an de hank lofe ze wieër. Da zient ze ‘t. Óp ing aofe plaatsj sjtunt en zitse lu rónk ing kapel. Bij inne altoar sjteet inne jeeslieje. Heë deed de maes. Ing vrauw en inne man dele bildjer oes. ’t Bertie en d’r Wiel blieve óp inne aafsjtand sjtoa. De vrauw kunt bis bij hön. Ze jieët hön óch e bildje. E jediech uvver ing mam lang jeleie. Ze hitsjt Maria. Heur hoes in d’r mond mai ing kapel va verbóngeheet. In d’r jaad bluie roeëze in inne krans.
Noa ’t sjloeslid junt de lu noa heem. ’t Bertie en d’r Wiel sjtelle de fietse teëje inne boom. Ze zetse ziech óp ing bank. Drei vrauwlu lofe noa de kapel. Noa d’r leëftsiet tse zieë, zou me kanne zage, oma, mam en doater. De tswai öadste sjtaeche ing keëts aa. De jóngere bliet in ’t duurjesjpan sjtoa. Bekiekt ziech mit andach ’t Mariabild.
’t Bertie en d’r Wiel sjtieje werm óp d’r fiets. D’r wink in d’r ruk. ’t Sjloeslid drieft e sjtuk mit hön mit. Óch ’t jediech mit e bild van oma, mam, doater.
Heem legkt ’t Bertie de bilder óp d’r dusj. D’r Wiel kiekt ins d’rhin.
‘Zoeë bekankd.’
Heë is oeëts nog ins koerjong jeweë. E paar tuen fleut e van ’t sjloeslid.
Zoeë bekankd.