Welt
Dat is doch e jroeës moment vuur d’r Wiel. Doa kunt e aalofe. Óch inne Wiel. Va lang jeleie. Mieë wie vóftsieg joar. Al die tsiet nit mieë jezieë. Tsezame óppen sjoeël. D’r Wiel is hei blieve woeëne. Hat jewirkd óp de sjoeël noa zie hats. D’r angere hat die jezoeëd. Sjtiejet in d’r vliejer. Trók durch de welt. Zoeët de sjoeële in de ermód. Zörg vuur lu die an d’r zelfkank van ’t leëve zunt. Bis heë de sjoeël vóng mit de vrijheet hoeëg in de vaan. D’r miensj in ’t jeveul va ’t leëve. Mieë wie wirkliegheet. Noa de ónendliegheet. Mit de zörg hei vuur ee.
Zoeë koam e óch werm hei in ’t land tseruk. Bij die sjoeël um tse kanne wirke an verbóngeheet in de welt.
De tswai Wiele. Allebei mit d’r naam deë bejint mit de ‘W’ va welt. Ze lofe noa ee tsouw. De erm wied oeseree. Um ze inee tse sjlisse.
‘Tsouwval besjteet nit,’ zeët d’r inne.
Heë is famillieë van d’r angere bejieënd. Zoeë is d’r kontakt kome. Inne daag um de jesjiechte tse dele. Zoeëvöal passeerd. Zoeëvöal ’t zelfde. Mieë wie naam. Wieër wie ‘W’ va welt.
Teëje d’r oavend hant ze absjied jenoame. Vuur ’t voetjoa nog ing foto jemaad. Ónger ’t dóch óp d’r plai.
‘De scholen zijn weer begonnen.’
Ze wieze d’rhin. Hönne laach klinkt. Nog ummer jónk. Hön welt.