Ring

Olympia zitst bauw dróp. ’t Vong aa i reën. D’r Joeëhan en ’t Lieza kiekete ziech de oge oes. Sjnappe va wat ze zoge woar nit nuedieg. ’t Woar jeweun sjun. 
‘Kiek Lies, de sjportler junt i de boot.’ 
D’r Joeëhan wiezet noa d’r tillevies. Moeziek, jezank, dans, bilder loze de sjportler oessjtieje. 
Óp hön tuen zörje ze al die daag vuur ing laistoeng. En dat is de vräud va de lu wie d’r Joeëhan en ’t Lieza. Lieët hön uvver de jewalt, de angs vuur aasjleëg hin sjtieje. De koens va beweëje jenisse. E vuurbild vuur jong lu. D’r daag va mörje i klure losse ópkome. I sjtroale van de zon. 
Vunnef ring umerme de welt. In d’r jlietser va medallieëts. ’t Oranjehats van d’r Joeëhan en ’t Lieza tiekt vol vräud. ’t Weëd jehoeëd wied uvver jrenze. Klinkt in inne echo va name. ’t Lieza en d’r Joeëhan, ze junt jans oes d’r bol.