Sjparjele

‘Inne fiets noa de rouw’. Zoeë neumt d’r Hannes ziene nuie fiets. Inne kómpel deë  mit treënt. Mit jeet noa ’t oes-jesjtrekde land. Ing tsiet is e hei nit mieë jeweë. Durch die velder. Mit de sjpas va zoeëvöal sjport op d’r tillevies in de bee. Daag noa daag oessjtraloeng. Joegendliech jónk. E vuurbild vuur versjtendnis. 
D’r trit van d’r Hannes is e sjtuk lanksamer. Uvveree mit d’r leëftsiet. Is doa zier tsevreie mit. D’r jenós van auwerdom. Doa is nog jans jet tse joa. 
Boave e veld vleie lieëvere. Hön fleute erkent e van al die joare fietse. Va wieds ziet heë e dörp. D’r kirchtoer tseegt d’r waech. Óch dat is e nit verjaese. ’t Dörp  van al die joare sjparjele. Aavank mai bis tsint Jan in d’r joenie. Ummer noa d’r zelfde boerehof. Bis ze d’rmit óphoeëte. Mit de oge tsouw kan heë d’r hin fietse. Óp ’t lank wase noen maïs sjtengele. ’t Is verpachd. Wieër hat ziech nuuks je-enderd.  D’r bletsj va d’r hónk. D’r laach van d’r boer. De erm van de boerin. Ze umsjlisse d’r Hannes. Hatslieg is d’r jrós. Ing tsiet zitse ze bijenee. Vertselle jesjiechtens rónk d’r dusj óp ’t erf. Inne va de kinger sjuuft óch aa. Ing foto weëd jemaad. 
D’r hof is vol va rouw. Ze hant nog inne jreuns-jaad vuur ziechzelver. D’r Hannes nimt ziech ing tomaat mit. Duit ze in d’r fietstrieko. Vuur óngerweëgs. Heë verwaart ze bis heem. Lekt ze óp de vinsterbank. Kan ze riefe in erinneroeng. Mit d’r jesjmak va ‘vier zient ós flot werm’.