Jrenze

Ze hant vuur de komende waech reën jemeld. Hu is ’t nog drueg en de zon kunt aaf en tsouw hinger de wólke oes. Doarum kanne ’t Bertie en d’r Wiel jenauw wie ’t vurrieg joar werm óp d’r fiets joa. Noa ’t koensdörp. An d’r i-jank van ’t dörp likt inne sjlaagboom. Roeë wies jekluurd. Ópjerold. Dróp zitse inne jong en e meëdje.
Ze laache en róffe: ‘Welkom’.
’t Bertie en d’r Wiel sjtieje aaf. Ze jrusse óch en zetse de fietse teëje e hek. Doa sjtunt al jet fietse. In d’r jaad hinger ’t hek zitst inne monne-kasjpiller. Heë vroagt an de lu um de fietsbel tse kliengele, went e ’t woad ‘welkom’ zingt. De lu dunt dat mit sjpas. Jans jet kiere weëd ’t woad ‘welkom’ jezónge. Wen ’t lid oes is, junt ze wieër. Óp d’r waeg lofe jong lu mit besseme.
Ze kere de sjtroas en róffe: ‘Vier maache plaatsj vuur uuch!’
E sjtuk junt ze mit de lu mit. Bis an d’r plai. Doa hange ze de lu mit blomme jetseerde keëtjer um. Woa-óp i jekluurde lettere sjteet: ‘Jidderinne’. Wat dat vuursjtelt hant ze flot duch. Boave d’r kiosk hingt e dóch. Doa-óp kan me leëze: ‘Plaatsj vuur jidderinne’. Zoeë weëd óch d’r daag. E kome en joa va lu. Me junt ziech plaatsj. Verbónge i moeziek, zinge, danse, moale, bilder. Wen ze noa heem junt. Bliet dat i hön durchklinke.
Bij d’r sjlaagboom klinkt noen: ‘oane jrenze.’
Zoeë veule ’t Bertie en d’r Wiel ‘t óch. Frisj in d’r wink. I vrijheet óp d’r fiets. Noa heem.