Kraanvuejel

De waech vuur Vasteloavend. De kraanvuejel kome tseruk. D’r Jean zoog ze óngerweëgs. Óp ziene tserukwaeg. Van ‘t uvverwinktere in ’t zude. Mit de vasteloavend werm tseruk.
’t Sjunne van inne sjpieë vasteloavend is ’t kótbij van ’t vrugjoar. Zoeë truft heë ‘t. In d’r herfs mit de trekvuejel noa ’t zude. En noen mit de kraanvuejel noa zie heem hei. Wie kótterbij, wie mieë klure veult e i ziech ópkome. Went e bij ziech de sjtroas eri kunt, ziet e ze al hange. De vasteloavends-plakkate. Mit d’r laach van ’t sjunne. Bij de noabere hange de tseechnoenge van de kinger an de vinster. Ainfach sjtroalend. Ze jeëve hem e vroeë jeveul. De noabere hant d’r Jean al jezieë. Ze kome eroes um ‘m tse bejrusse. Um ziech tse duie. D’r ieëtsjte daag va welkom. D’r bejin va bijkalle. Mar ieëtsjt jeet e bij ziech eri. De kóffere in d’r jank. In ’t tsimmer bejrust e ziene sjilder-eëzel. D’r zin um tse moale sjtiegt. Dat zal e mörje besjtimd doeë.
Zie bild va Vasteloavend. Kraanvuejel in ing bloa vrugjoar loeët. Kinger sjpringe rónk inne kloon mit ing blom óp ziene hód. Laache, zinge, ainfach i verfsjtrich. Duudlieje klure. Sjproach va de sjtroas. Kótbij. Oane óngersjeet.
Joa d’r Jean ziet ’t al vuur ziech. Mörje vingt e aa. E sjilderij mit ing jesjiechte. Bij ziech an de vinster. E sjtroalend welkom. Kraanvuejel in de sjtroas.