2016fibberwI(laat u voorlezen!)

Joeja

‘D’r zóndiegmörje is de sjunste tsiet van de waech um tse fietse.’
Dat vingt d’r Hannes. Zicher in d’r winkter. De rouw sjprikt i sjtiltewöad. Alling hu nit. D’r  vasteloavendszóndieg. Da vertrukt e sjpieëder. Heë wil jet va vasteloavendslóf óp-sjnoeve in de dörper. Hei en doa viert inne vasteloavendswaan durch de velder. Moeziek huet me va wieds. Klinkt langs kirchtuur umhoeëg. ’t Maat bij d’r Hannes e jeveul los va lang jeleie. De kirmens in ’t dörp. Va wieds hoeët me órjelklanke va ka-reselle. Sirene van de sjimmie. Microfoonsjtim bij de boksboed. Ummer flotter vong heë aa tse lofe. Kótbij d’r kirmetsplai woeët jesjneurd.
D’r trit van d’r Hannes endert ziech nit. Sjtrak tempo. Jinne wink. I jedanke sjteet e al langs de sjtroas. Bij d’r óptsóg. Heë zingt jet va ‘joeja’. D’r fiets zetst e teëje inne boom. D’r óptsóg trukt jraad langs. Ing vrauw en inne man kome verbij. I fel klure je-kleid. D’r man wiest noa d’r Hannes.
‘Bis te óch verkleid?’
D’r Hannes kiekt noa zieng fietskleier. Heë laacht.
’Joa, verkleid als sjtoekrenner.’
‘Ving iech nit um tse laache,’ zeët de vrauw.
D’r man trukt de vrauw an d’r erm.
‘Koom. Loof durch. Deë is nit va hei.’
De vrauw rauwelt nog jet.
“Nuuks aa.’
D’r Hannes veult  ziech doa nit mieë óp zieng plaatsj. Heë zetst ziech ing klonenaas óp. Die hat e heem i jen taesj jesjtaoche. Sjtiegt óp d’r fiets.
Tseruk noa ziene vasteloavend.
D’r joeja van alle tsiete. D’r alaaf van uvveral.