Heng

Hu is d’r daag in de noabersjaf. D’r óptsóg trukt. Bij d’r Joeëhan en zieng vrauw sjteet de hoesduur óp. Doa kan me eri um jet tse aese, tse drinke of d’r abee. Óp tsiet verzammelt me ziech doa. Vasteloavendsmondieg.
‘D’r daag van d’r Lou’, neume ze d’r daag.
D’r Lou woar inne jong oes hön kingertsiet. Deë woeënet óch in de noabersjaf. Mit vasteloavend woar deë kloon. Heë varet óp rolsjaatse durch de sjtroas. Ing voeëjelskauw i jen heng. Doa-i hong ing poefel an ’t sjteks-je. Sjpas hauwe ze an deë ónzin. En dat is blaeve. Noen nog trukt d’r Lou mit. Vräud an d’r ónzin.  ‘D’r daag van d’r Lou’.
Tsezame junt ze noa d’r ek. Doa kunt d’r óptsóg langs. ’t Bertie en d’r Wiel mit e klingkink tusje hön i. Het is jekleid in e danskleedsje. Heë hat ing koelkap óp mit ballonge draa. ’t Bertie krolsjpange mit lempjer in de hoare. ’t Biela en d’r Karl hant ziech tieëmutsje ópjezatsd. Hingenaa leuft d’r Joeëhan. Wie jiddes joar mit zieng lampekap. Doa hat e ing kniepslamp i jefriekeld. Zieng vrauw dreët ing zei mit blomme. Zoeëjaar d’r Hannes is d’rbij. I ziene  helm kniepere fietslampe.
Tsezame róffe ze alaaf. Sjoenkele bij de moeziek van de harmonieje. D’r Wiel hilt de heng óp de oere van zie klingkink. Weëns mit krach en sjandaal kome langs. De heng junt i jen loeët um klumpjer tse sjnappe. ’t Klingkink danst.  En de heng klatsje wen ze d’r Lou zient. Zoeë trukt d’r óptsóg langs. Mar jeet nit verbij. De sjpas bliet.
Va winkende heng. Va zinge. Va danse. Va tsezame.