JIEPS
(laat u voorlezen!)

Ing vasteloavends-jesjiechte

Deel zivve

Wie jiddes joar pakt ’t Biela van d’r krisprul de engele als letste i. Jans vuurzichtieg. D’r Kep zitst an d’r dusj mit de erm uvveree. ’t Kan ‘m nit flot jenóg joa. Wen de doeës mit de engele ’t tsimmer oes is, vingt vuur hem de vasteloavend aa. Heë wil ’t Biela nit jage. Sjtel diech ins vuur, inne engel zouw valle.  Da kriet ’t Biela ing bejoafheet en kan d’r Kep de vasteloavend verjaese.
‘Nae,’ dinkt e bij ziechzelver. ‘Biela jing jevalle engele.’ Heë mós drum laache.
‘Wen inne vilt,’ dat zeët e hel óp, ‘is ’t d’r posbuul.’
‘Wie kuns te doabij,’ vroagt ’t Biela.
‘Noen ziech vuurzichtieg Biela. Los jing engele valle. Alling d’r posbuul darf valle.’
‘Kep, doa zeës te jet. D’r Sjaak, dem hant vier al ing tsiet nit mieë jezieë. Zouw ‘m jet uvverkome zieë? Is e misjien krank?’
‘Deë is jevalle,’ laacht d’r Kep. ‘Inne jevalle engel.’
‘Wiezoeë?’
‘Óp winktersjport. Deë is óp winktersjport jejange.’
‘Wiezoeë óp winktersjport?’
‘Besjtimd Biela. Deë hat ziech d’r nak jebraoche. Kan ziech nit mieë beweëje. Jans in ’t jieps. Inne jiepse posbuul. Jenauw wie de kribfiejoere. Jans va jieps.Heë mós alling nog bemoald weëde.’
‘Kep, noen bis te werm durch an ’t drieëne.’
‘Jeleuf miech Biela. Nieëks jaor hant vier ing leëvensjroeëse fiejoer in d’r krissjtal. En wits te wat vuur fiejoer?’
’t Biela kiekt d’r Kep mit jroeëse oge aa. Het sjud mit d’r kop.
‘Kep noen huur óp.’
‘D’r eëzel.’
‘Noen in alle erns. Vier hant doch nog pos kraeje. Weë hat die da braat?’
D’r Kep sjteet óp.
‘Pos? Alling reklaam.’
Heë leuft noa de vinster.
‘Zouw deë da ónger de vinsterbank durch zieë jekraofe?’
‘Woarum zouw d’r Sjaak ónger de vinsterbank durch kroefe?’
‘Um miech tse tsenke. Deë wees dat iech jek bin óp vasteloavend. Heë dinkt dat iech óp de brivve waad van de artieste vuur d’r vasteloavendsoavend. Mar dr uul’,’ d’r Kep laacht,’ dat raimt óp buul.’
‘Hahaha,’ zeët ’t Biela uvverdreëve.
‘D’r uul hat nit durch dat iech die al vuur de krismes han kraeje. De vasteloavend vilt ja vrug, dis joar.’
’t Biela deed d’r letste engel in de doeës. Het bringt ze noa de anger krisdoeëze óp d’r zölder. D’r Kep sjtutst ziech mit de heng óp de vinsterbank. Heë kiekt de sjtroas eraaf. Va links noa reëts. Nuuks tse zieë.
‘ Inne jiepse posbuul,’ fluustert e. ‘D’r Hillieje posbuul.’