Vroagtseeche

ing vasteloavends-jesjiechte i mieëdere dele
anger dele bij feuilletons 'oane'

Deel zivvetsing

Ze hauwe ’t sjtil jehaode. D’r wieët en ’t besjtuur van d’r Juungliengsverain. Wienieë ze bijenee kome um d’r Vasteloavend tse besjpraeche. D’r mondieg is doa ’t betste moment vuur. De wieëtsjaf is da jesljaose. Zoeë kanne ze ’t jód besjpraeche. Oane dat inne mitloestert. De jardienge zunt jód jesjlaose. D’r sjlussel sjteet óp de binnezie va de duur. Zoeë kanne jinne durch ’t sjlussels-laoch eri kieke. ’t Doert effe ier jidderinne doa is. D’r Wieët sjteet bij de duur um ze óp tse maache.  D’r John, d’r vuurzitsender kunt als letste eri.
‘Uur jeleuft ’t nit. Weë bejieënet iech hei jraad an duur?’
Jinne deë dat wees.
‘’t Tsof van d’r Wiel Piefer. Dat sjtong hinge óp d’r ek. Iech bin doe mar durch jelofe. En han miech an d’r angere ek versjtaoche. ’t Hat doa nog ing tsiet jesjtange. Wie ’t voet woar, bin iech flot kome.’
D’r Wieët nimt als ieëtsjte ’t woad. Heë sjtelt vuur an d’r aavank va de verzamloeng alling wasser tse drinke. D’r John meent, dat ze da flot mósse kalle um flot veëdieg tse zieë. Doa zunt ze ziech enieg mit. D’r wieët zetst flesje wasser óp d’r dusj en jlazer.
‘Ing flotte vroag,’ zeët e. ‘Dis joar óch werm e prinsepaar?’
Óp die vroag kunt jee flot antwoad. Weë zouw dat mósse zieë? Binne de korpse kanke ze jinne bedinke, zoeëwie dat ’t vurriegs joar woar. Ing prinses van ’t ee korps en d’r prins van ’t anger.
D’r wieët sjud de jlazer vol.
‘Da mósse vier bij de anger veraine ins kieke.’
Doa kriet d’r Peter e iedee. Heë sjtelt ziech reët.
‘Iech wees ‘t. D’r kniengsverain en de doevepiete!’
Die hauwe in d’r letste zommer krach kraeje. De doeve hauwe bij ’t Marl, de vrauw va d’r Ties Lankoer, vuurzitsender va d’r kniengsverain óp de waesj jesjaese. En dat woar nit de ieëtsjte kier. Ze hat ziech bejswierd bij d’r vuurzitsender va de doevepiete, d’r Adelbeët Vlieje.
‘Uur mit uung sjiesdoeve.’
Doa-óp hat d’r Adelbeët jezaad: ‘Weë knieng hat, hat óch kuttele. Uvver sjtróngs jekald.’
’t Vilt wie inne puzzel inee. De doater van d’r Adelbeët, ’t Eefje is óch bij d’r Juungliengsverain kome en hat sjpas an d’r Patrick kraeje. Los dat noen jraad d’r jong zieë va d’r Ties.
Ze sjpringe allenäu reët óp. En ze róffe tsejeliech.
‘Beer!’
‘En dat is óp miech,’ ruft d’r wieët.
Ing tsiet zunt ze nog bijenee blaeve. De jlazer nog ing tsieg moal jevöld. An d’r sjloes drage ze d’r Peter óp de sjouwere durch de wieëtsjaf.
D’r daag d’rnoa hant ze ’t Eefje en d’r Patrick jebeld. Die vräue ziech.Zezunt jans in d’r himmel. En zalle sjwieje wie ’t jraaf.
De daag bis d’r oavend weët me ummer nerveuzer. Me kan ziech noen wirklieg nit vuursjtelle, weë ’t jeet weëde. Óp ’t plakkaat hat d’r wieët jet d’rbij jesjraeve.
‘Weë wees jet?’
Jinne hat ziech jedurfd jet drónger tse sjrieve. Alling e jroeës vroagtseeche sjtong dizze mörje drónger jetseechend.
Mörje zalle ze ’t wisse. Da is d’r Vasteloavend-oavend.