steenkool

 't Sjwats laoch is ing fantasie-jesjiechte i mieëdere dele.


Deel nuuntsing


(laat u voorlezen!)


't Hoal

 

D'r Ielja hilt zieng heng vuur 't jezich van d'r Ie. Durch 't lit weëd d'r Ie wakker. D'r Ielja wiest noa 't laoch. Da noa ziechzelver. 'Ielja, mörje, voet. Mörje, voet.'
D'r Ie pakt de heng van d'r Ielja vas. Heë duit ze tsouw. Zieng oge sjienge noen nog alling mar.
'Nit, mörje. Nit.'
D'r Ie lekt ziech en deed de oge tsouw. Da jeet heë werm reëtóp zitse. Heë wiest noa d'r Ielja en zichzelver. 'Ielja en Ie.' Da tseecht ziene vinger noa 't laoch.
'Nit mörje,' zeët d'r Ielja hem noa. 'Noa mörje.'
Ze legke ziech werm en dunt de oge tsouw. Mar nit vuur lang. Wie jiddere mörje weëd d'r Ielja wakker durch de mentjer die rónksjneure mit kump. Jedraeve durch d'r honger. D'r zin óp wurm. D'r daag is wie jiddere daag. D'r Ielja vräut ziech óp de naat. Óp waeg joa. D'r Ie zal 'm helpe. 't Oavends is jidderinne mui. Ze junt sjloffe.
D'r Ie zeët: 'Sjun.' Heë lekt ziech.
'Voet,' fluustert d'r Ielja en lekt ziech óch.
D'r Ie waad bis jidderinne sjlieëft. Da sjiengt e mit zieng oge óp 't jezich van d'r Ielja. Deë weëd wakker. Oane jet tse zage leuft d'r Ielja hinger d'r Ie aa. Bij 't laoch hilt d'r Ielja de heng umhoeëg. Heë wil absjied neëme va d'r Ie. Mar deë zeët: 'Nit.' Mit zieng heng vingt e aa tse jrave. 't Laoch mós jroeëser. Angesj kan d'r Ielja nit d'rdurch. Ze jrave tsezame bis 't laoch jroeës jenóg is. D'r Ie kruuft als ieëtsjte eri. Da winkt heë d'r Ielja. Ze kroefe wieër 't hoal eri. D'r Ie kan reëtóp lofe. D'r Ielja kruuft hinger 'm aa. D'r Ie sjiengt mit zieng oge langs de moere. Ze zient löcher woa-oes wurm kome. D'r Ie leuft noa e laoch. Heë winkt werm d'r Ielja. Deë kiekt d'rdurch. Heë weest nit wat e ziet. In inne jroeëse zaal zitst d'r Arche óp inne troeën. Um ziech hin ligke sjting. Die sjienge fel lit. D'r mónk van d'r Ielja vilt óp. Heë duit d'r Ie noa 't laoch. Mar deë knikt d'r kop. I zie jezich zunt de rimpele jód tse zieë. Da sjlist heë effe de oge.
'Ao,' fluustert d'r Ielja, 'doe wóts 't al.'
D'r Ielja kiekt werm durch 't laoch. Heë ziet noen óch de dere mit de lang sjtets rónk kroefe.
'Doa has te ze werm. De dere van 't broeëd. Ze rafe jeld óp. Kiek, dat vilt oes d'r plavong. Ie, doa rent jeld. Hüets te miech? Ie!'
Mar d'r Ie zeët nuuks. Heë zitst sjtil vuur ziech oes tse kieke. Aaf en tsouw maat heë de oge tsouw. D'r Ielja drieënt ziech um.
'Ie, wat has te?'
Werm maat heë de oge tsouw. Ze sjienge jee lit. D'r Ielja maat de heng óp. In 't lit van de heng kan heë d'r Ie zieë.
'Ie, wat passeert doa? Doe móts 't doch wisse!'  
D'r Ie sjteet óp. Heë winkt d'r Ielja mit tse kome. Ze junt wieër 't laoch i. Uvveral zient ze löcher in de moere. D'r Ie bliet sjtoa. Heë wiest noa e laoch. D'r Ielja kiekt d'rdurch. Heë ziet noen inne angere zaal. Doa kroefe óch dere mit lang sjtets rónk. Werm vilt d'r mónk van d'r Ielja óp. Heë ziet dat die dere kling mentjer mit ziech mit sjlefe. Ze duie ze i löcher.
'Ie, wat dunt die mit die mentjer? 't Zunt keëlsjer wie diech. Leef sjun keëlsjer. Wat is dat allemoal?'
D'r Ie deed de oge tsouw.
'Nit tsouw doeë, Ie. Iech jeleuf dat iech kót bij 't jeheem van d'r Arche bin.'
D'r Ie leuft wieër. Ze zient nog jans jet zale mit keëlsjer en lang sjtets.
'Vier mósse jet doeë, Ie.'
D'r Ie zetst ziech en sjtrekt ziech lankoes. Heë wil raeste. D'r Ielja deed 'm noa. Zieng heng sjienge. D'r Ie duit ze tsouw. 'Mörje,' fluustert d'r Ielja.
'Nit,' zeët d'r Ie. 'Nit mörje.'
'Ao, hu, Ie.' D'r Ie knikt en deed zieng oge tsouw.