Sjunne daag

Kinger lofe mit nui kleier aa an de hank van d’r pap en de mam. ‘t Is nog vrug in d’r mörje. Bij de sjoeël maat d’r fotograaf bilder. Heë mós ziech tsouwe. Ing sjoel reën hingt in de loeët. Doa valle de ieëtsjte drüppe. D’r pastoer zeët, dat de harmonie in de kirch óp de kómmeliejoeënskinger waat. Angesj weëde de insjtroemente naas. De kinger lofe mit de juffrauw en d’r meester noa de kirch. Ze weëde e bis-je naas.
Mar durch de óprejoeng van deë bezóngere daag merke ze doa nit vöal va. De harmonie sjpilt de kinger de kirch eri. De lü in de kirch vräue ziech. De kinger leëze vuur en zinge va hatse. D’r pastoer beënt mit ze en jieëft d’r zeën. In de kirch is ‘t
d’r bejin van inne sjunne daag. Ejaal woa de kirch óch sjteet. ‘t Zal ummer kinger
jeëve, die laache. En sjtootse eldere, die inne fesdaag wille maache.
Doa zal ummer ing sjoeël zieë die mit de kinger leëze, zinge en inne pastoer deë zeënt. ‘t Zal ummer lü jeëve, die mithelpe.
Zoeë weëd ‘t wie en woa da óch ummer inne sjunne daag.

Sjterk

Óp d’r plai sjteet inne vrachwaan. Beum ligke dróp. Manslü jrave e jroeës laoch. D’r Lorenzo en d’r Devin sjtunt derneëver.
‘Val mar nit drin,’ zeët inne van de manslü.
‘Da zut uur nog nit tseruk.’
‘Wat kunt doa-i,’ vroagt d’r Lorenzo.
‘Inne boom,’ zeët d’r man.
‘Kunt deë boom waal droes?’
‘Joa, beum zunt jans sjterk.’
‘Iech bin óch sjterk,’ zeët d’r Devin.
D’r Lorenzo duit teëje hem.
‘Nit zoeë sjterk wie inne boom.’
D’r Devin vilt bauw hingeruvver. Inne auto viert uvver d’r plai verbij. De manslü zetse inne boom in ‘t laoch. Ze maache ‘t laoch tsouw en jrave werm e laoch. Wen ze noa heem junt, sjtunt de beum óp d’r plai. Inne auto sjteet neëver d’r plai. D’r Lorenzo en d’r Devin zunt an ‘t rultse. Ze zunt zoeë sjterk wie inne boom. Nog sjterker wie inne auto.

Tsint Martien

Óp d’r plai vuur de sjoeël brent e jroeës vuur. Kinger en jroeëse lü sjtunt drum. Ze zinge lidjer en sjpieële ‘t sjpel va Tsint Martien. Hinger de vinstere en óp de balkons brenne keëtse.
‘t Vilt inne fienge sjmies. De vuchtieje kauw sjniet durch de kleier. De kinger vermaache ziech mit
de lantere. ‘t Moezziekkorps sjpilt tsieg kier rabiemel-rabammel-raboem.
In de tüen van de fleute hüet me, dat ze razele van de kauw.
D’r pastoer wil nog zage, dat ‘t sjun is um ‘t fes van ‘t lit tse sjpieële. Mar de moezziekante wade
doa nit óp. Ze sjpille de lü tseruk noa ‘t zeëltje, woa me ziech kan werme. Óp d’r plai jeet lanksaam
‘t vuur oes. Hei en doa junt lü noa heem. E paar kinger blieve effe sjtoa. Ze hant inne wegkeman
in de heng. An inne balkon hange lempjer. Inne man ruft: ‘Bis ‘t nieëks joar.

Tsirkes

Óp de sjoeël is fes. De lü hant de vaan oesjesjtaoche. Vuur de kinger is e jroeës tsirkes jebouwd. Klone, vuurvrèsere, akrobate. Van al is tse zieë en tse doeë. Sjaad dat de nui sjoeël nit zoeë rónk is wie e tsirkes. Mar ‘t sjtuurt noen jinne mieë. Zicher went me ballonge óp kan losse. Noen weest de welt ‘t óch.
‘Vier hant ing nui sjoeël. Ejaal wie, noen hant vier sjpas.’
D’r daag dernoa hant de kinger werm sjoeël. Jroeëse lü lofe langs de vinstere. Ze moelle en maache sjandaal. ‘t Sjtuurt. D’r meester maat de vinster tsouw. Inne man lieët d’r hónk oes. D’r hónk huft inne poeët óp en pist teëje inne ek van de vinster. De kinger róffe ‘boe.’ D’r meester maat werm de vinster óp. Heë sjtikt de vaan oes. Hü nit mit de klure roeë, wies, blauw. Mar ing sjwatse vaan.

Sjoeël

Uvver ’t daach van de sjoeël vare auto’s. An de vuurzie is d’r wèg ópjerèse. Jroeëse masjienger vare rónk. Ze maache inne nuie wèg. Bij de vinster van de lokale kómme extra parkeerplaatsje. Vure, neëver en óp de sjoeël basjt ’t van de auto’s. Kómme nog wal kinger tse vós noa sjoeël? Of kómme ze durch die kompjoetere in de sjoeël va wieë en zieë?
Bij d’r sjpieëlplai likt e koens-jraasveld. Doa is droad umhin jesjpanne mit e pöats-je dri, mar dat is aafjesjlaose. Kinger hange teëje d’r droad. Ze kiekke noa hön foesbalveld woa ze nit óp kanne.
Tusje ’t koens-jraas waast ónkroed. D’r oesterhaas vingt ’t sjun. Zoeë hatte winniegstens jet woa heë
de aier i kan versjtèche.

Sticker

In inne ek van de klas ligke doeëze. De juffrouw plekt jreun stickers dróp. Mit inne viltsjtift sjrieft
ze heure naam óp de stickers. In de vakans pakt ze de doeëze i mit bucher, sjrifter, papier, sjiere, plek. Ze weëde noa de nui sjoeël braad. Alles wat bij de kinger in ’t sjäos-je zitst jeet in ing tèsj.
‘Dat zaat mienne opa óch.’
‘Wat zaat dienne opa óch, Noël,’ vroagt de juffrouw.
‘Lek miech i tèsj! Wie heë urjens angesj jong woeëne, zaat heë dat. Lek miech i tèsj. Heë vong ‘t nit sjun.’
‘Woarum is heë da voetjejange?’
‘Ze hant ing flat vuur zie hoes jebouwd. Noen kanne nit mieë wied kiekke.’
De juffrouw maat de jardienge tsouw en sjtikt ing keëts aa. De kinger zinge e lidje en de juffrouw
vertselt ing jesjiechte. Wen ze noa heem junt, jeëve ze ziech ing hank.
‘Sjun daag en bis in de nui sjoeël’
D’r Noël trukt de juffrouw an d’r erm.
‘Weëde vier óch i-jepakt?’
De juffrouw laacht en plekt hem inne jreune sticker óp de naas.

Adieë

De kinger sjtunt rónk inne vanepoal. D’r Boris en ’t Erika trekke tsezame an ing koad. De vaan jeet eróp. Hü is fes. Ze zinge e lidje vuur d’r meester en de juffrouw. Die zint vuur de letste kier óppen sjoeël. Vanaaf mörje hant ze ummer vakans. De vaan danst in d’r wink.
De kinger róffe: ‘Dank!’ ‘Adieë’, winkt de vaan.
De jesjiechten van de juffrouw en d’r meester klinke in d’r wink. Ing drüp drieft mit.
Sonja en Jan adieë. Uur zalt ós feële.
Adieë wen ze noa diech winke
witste datste doa bis
jeeste noeëts mieë voet
bliet jet van diech hei
adieë

Panorama

Vuur ’t jesjef van ’t Pietje sjtunt e paar manslü. Ze kalle mitee.
‘Hain, haste óch zoenne brif in de brivvebus krèje?’
‘Wat vuur inne brif, Joep?’
D’r Joep wiest noa de uvverzie van de sjtroas.
‘Inne brif uvver de nui sjoeël doahinge. Vier kanne inne naam i-sjikke.’
‘Ao dat. Deë ónzin. Mótste bij miech óp d’r balkon kómme kiekke. Vier zient nüks mieë. Witste wie
vier de sjoeël heem neume? ’t Oeszicht.’
‘Dat is doch jee plat, Hain. Doe meens oesblik.’
‘Joep, is dat da plat?’
‘Witste wat,’ zeët d’r Joep, ‘vier maache e Hollendsj woad derva, panorama. Dat is ummer jód.’
Iech sjton e sjtuk wieër an d’r rank van d’r sjtoep um uvver tse sjtèche. Iech zien de betonmoer oane vinstere. Die zalle de kinger wal sjun dróp moale. Sjun jekluurde vinstere oane lit. Iech loof an de uvverzie. Wie zouw iech de sjoeël neume? Zouw iech ze print neume, e bisje computer, e bisje Tsinterkloas?
Nè, nuuks e bis-je. Kinger zunt mieë. Kinger zunt ’t vrugjoar. Iech dink an de sjoeël woa blomme óp
’t daag wase.
Iech zal ze maiblom neume.

Sjproach

In groep 5 leëzet iech in ’t taalbóch de jesjiechte van ing Indiaanse vrauw. Ze woeënet e paar  hónged joar jeleie in e dörp in Midde-Amerika. Òp zichere daag koame Sjpaanse tsoldate in ’t
land. De lü dórve hön sjproach nit mieë kalle. Ze moeëte van de tsoldate Sjpaans liere. De vrauw dong dat nit. Ze sjprooch jaar nit mieë. Ze hool dat heur janse leëve vol. De lü date, dat ze nit mieë
kalle koeët. Wie ze jans oad woar, sjtórf ze. Vlak vuur heure doeëd zaat ze nog ee moal jet in heur Indiaanse sjproach. De lü koeëte heur nit versjtoa, mar ’t klónk sjun. ’t Woar al jans lang jeleie dat zoeë jekald woeët. Mit de auw vrauw sjtórf óch hön eje sjproach.
Wie iech ’t jeleëze hauw, kiekket iech in de klas rónk. Vuur miech zoog iech kinger oes Somalië, Bosnië, Kosovo, Turkije, Kirchroa. Ze sjprèche heem hön eje wöad. Tsezame klinkt ’t wie moezziek.
Iech dink dat iech van al die wöad e meersje sjrief. E meersje uvver feeë, elfe en engele die noa de sjtere sjweëve.

Sjpieël-sjoeël

Oes de broeng eëd waast jreun jraas. D’r bouw van de nui sjoeël hat aajevange. Hei en doa bluie blomme. D’r mai sjteet al dróp. Óp e jroeës sjild langs d’r wèg sjteet: sjpieël-sjoeël. An ’t oad  sjüelsje weëd e daach jebouwd. Hei kanne de kinger ziech sjoelle teëje d’r reën en ziech werme in d’r winkter.
Óp ’t daach weëde veldblomme jezieënd. Bij de sjoeël sjtunt de juffrauwe en meestere. Ze neëme absjied van ing juffrauw en ‘t sjoeëljoar. D’r barbecue sjwaamt.
De vakans hat aajevange. Uvver zes wèche zint ze werm doa. In dis nui sjoeël.
Ze vräue ziech.

Huus-je

Kant uur de jesjiechte van ’t kling huus-je?
’t Loog óp e bergs-je in ing jroeëse wei tusje eppelbeum. Vöal kinger woare dri jroeës woeëde.
Bis me óp inne daag róngs-erum ’t huus-je weëg jóng aalegke en hoezer bouwe. En noa ing janse tsiet woeëde de hoezer aafjebroache en nuie jebouwd. Die hoezer woare zoeë jroeës, dat me ’t huus-je bauw nit mieë kank zieë.
Óp zichere daag koam e klingkink van d’r man woa ’t huus-je vruier va woar langs. Het daat, dat mós ’t huus-je van d’r opa zieë. Iech han doa zoeëlvöal uvver jehoeëd. Alling dat huus-je loog in
ing wei tusje eppelbeum.
Witste wat, iech hol inne janse jroeëse auto en zets ’t huus-je doa-óp. ’t Klingkink braat ’t huus-je
noa ing wei mit eppelbeum. Doa sjtong ‘t nog lang en jeluklieg óp e bergs-je. Iech moeët an die jesjiechte dinke, wie iech durch de Dir.v.d.Mühlenlaan lofet. Jroeëse masjienger sjtónge neëver e kling sjüeltje.
Hoffentlieg kunt nog ins inne jroeëse auto, deë ’t sjüeltje voetbringt noa ing wei. Woa de kinger ónger eppelbeum kanne sjpieële, blomme plukke, mit de miepmöp danse. En woa ze nog lang kanne liere, wie ainfach 't leëve kan zieë.

Hans Woeësj

Óp de trappe van ‘t sjtadhoes sjteet inne man. Vuur e jesjef sjteet inne pap mit zie kink. ‘t Zitst bij zienne pap óp de sjouwere.
‘Tsinterkloas, papa,’ vroagt ‘t kink.
‘D’r Tsinterkloas is werm noa heem. Deë kunt ’t nieëks joar werm,‘ zeët d’r pap.
‘En deë man?’ ’t Kink wiest noa de trappe.
‘Deë jeet in d’r zak noa Spanje. Wente braaf is, kunte ’t nieëks joar werm tseruk. Da kriete ing flat
óp de parkeergarage, óp de sjoeël, óp d’r wèg mit die sjun beum, vuur de flat van de lü die me seniore neumt, die me inne sjunne oeskiek versjpraoche hat en die noen van deë man d’r sjwatse Piet krient.’
’t Kink sjnapt nüks derva. Dat krieste mit manslü die óp de trappe vuur ’t sjtadhoes vuur Tsinterkloas sjpieële. Hinger ing etalageroet hingt e jroeës papier.
D’r toneelverain sjpilt ’t tejatersjtuk ‘D’r Hans Woeësj.’ ’t Is jet vuur tse laache. ’t Kink lekt ing hank
óp de roet. D’r pap zetst ‘m werm óppen eëd.
‘Vier junt mar ins kiekke,’ zeët d’r pap en ze lofe wieër.

Bleer

Endlieg nog ins ing tsiedonk. Jong wat is dat lang jeleie. Noen wie d'r herfs aavingt, kunt werm ing.
Jraad went mieng joares-tsiet verbij is.
Den inne maijong hüet noen urjens tse zieë woa 't werm is. Mit de vüejel noa 't zude tse vleie. Mar went de bleer valle da kiet me e bis-je d'r jek in d'r kop, zoe wie me zeët. En dat hüet óch bij inne maijong. Doarum blief iech mar hei.
Kiek jet noa de bleer die valle.
Kiek noa de kinger die sjpieële.
Die sjpieële mit de bleer.
Wie ze laache en zinge.
Laache en zinge mit de bleer.
Wie ze ziech sjtrieë.
Sjtrieë um de bleer.
Dat zunt hön verhale.
Verhale die ronkvleie mit de bleer.

Vrede

't Is de tsiet va duuster, lit.
't Is de tsiet va wermde, vräud.
't Is de tsiet va vrede.
Ja, iech wees 't. Ejentliech mós iech vrid zage. Mar dat klinkt e zoeë hel. Vrede ving iech besser. 't Past mieë bij de vlüejel va vüejel die dansend sjweëve noa de lü um tse vertselle wie ainfach sjun alles kan zieë.
Woarum mit krismes jing vrid, mar V R E D E!!! En nit alling mit krismes. 't Janse joar en uvveral:
V R E D E.
Och in 't Kerkraads woordenboek:
V R E D E.

Krisbeum

De sjoeël sjteet noen vol mit krisbeum. Weë doa vuur jezörjd hat wees iech nit. Iech han waal jehoeëd dat doa inne woar deë krisbeum vuur e paar jäole 't sjtuk koeët krieje. Me moeët waal
tswantsiegdoezend beum jelde.
Sjtel diech dat ins vuur: tswantsiegdoezend beum. Da küet me durch de beum de veldblom nit mieë zieë. En dat zouw sjaad zieë.
Den óch in d'r winkter is ing veldblom de muite weëd um tse zieë.

Prins

't Vrugjoar woar dis joar vrug, zoeë vrug dat iech mit de vasteloavend al inne in de kótte bóks jezieë han. Normaal leuft d'r prins alling in e poefbuks-je rónk, mar noen woar 't inne jans normale miensj. Wie iech hem vroaget:
'Zut uur prins,' doe zate:
'Iech bin 't nit, mar iech veul miech waal wie inne prins.'
't Woar jraad of de zon nog mieë aavong tse sjienge. Iech maachet miech d'r jas los en sjpatseret noa d'r maat. 't Woar doa sjwats van de lü. Ze kiekkete noa jekluurde lü die verbij trókke. An d'r sjloes koam de veldblom langs. En der- boavenoes sjtong d'r prins. Heë wórp klumpjer oes en sjtralet wie de zon. Iech kroog 't werm derva en vólt miech wie inne prins.
Vuurdat iech 't wós woar iech werm óp wèg noa heem. D'r maat loog noen hinger mienne ruk.
't Woar doa nog zieër loestieg. Mar ja bij rugke kanne de jekste dinger passere. An de uvverzie van de sjtroas hoeët iech e kink zinge: hei wil iech jeër zieë. En d'r tusjedurch róffet 't: dat is 't lidje van ós sjoeël.
Oes d'r kingermónk klonk dat zoeë sjun, sjunner wie ós sjtad klinke kan. Misjien is dat jet vuur 't nieëkste joar: ós sjoeël en dan allenuij in de kótte bóks.
Sjtralend wie de zon en ziech veule wie inne prins.

Krümele

Wat kroog de veldblom hoeëg bezuk. Ing vrauw oes het hollendsj. Ze wool kiekke of het hei óch sjoeële jeëve. En wie het bij hoeëg bezuk jemindlieg üblieg is, koame óch angere wiegtieje lü mit. Of het noen an die wiegtieje lü oes kirchroa loog, of an die vrauw oes het hollendsj, jiddenfalls koame ze tse sjpieë. Mar ja, sjoeëljuffrauwe en sjoeëlmeestere hant ja tsiet jenóg. Die kanne ruiieg wade.
Wie ze zoeng dreiviedelsjtond hauw rónkjekiekt en rónkjemoeld, hauw ze honger. Ze trakteret óp ing richtieje hollendjse maaltijd: e paar brüdjer. Een kinderhand is gauw gevuld. Bij het absjied neëme hant ze de krümele bijee jeveëgd en in e tuutje jedoa. Dan hauw ze nog jet vuur ongerweëgs.
De wiegtieje lü oes kirchroa blove nog effe zitse. D'r daag d'rnoa woar de veldblom werm ing jeweun sjoeël. Ing sjoeël die ziech mit de kinger óp de krismes vräut.

Roda

Wat hauwe ze jeër vrij jehad, de meestere en juffrauw va Roda. Dat jong nit. Doarum hant vier tsezame noa d'r televies jekèke. En dat woar óch jemuutlieg. Alling d'r oessjlaag nit. Doch tsezame
verlizze is nit zoeë sjwoar. En dat hant vier werm óp sjoeël jelierd.
Sjun dat 't foesbal jieët. En de juffrauw die lever noa ing modeshow jeet, die jeëve vier jans ainfach vrij. Dao hant die angere ja nüks verlore.
Bis de nieëkste kieër.

Oranje

D'r mond mai jong wie e joa moeët.
Vrugjoar, klure die sjtrale mit vöal rouw.
Mar doe koam 't.
Oranje, oranje, oranje!
Zoeëvöal oranje.
Zoeëvöal oranje um in de erm tse valle.
In de erm tse valle bij diech.
Tsezame oranje tse zieë.
Tsezame dezelfde klür tse zieë.
Tsezame zinge.
Tsezame laache.
An d'r jieëvel van e hoes hingt e dóch: iech hod va diech.
Iech sjel aa.
De duur jeet óp.
Iech jon eri en zaan: hei wil iech jeër zieë.
Bis mörje.
Bis uvvermörje.
Bis d'r nieëkste mai.
Bis ummer.

Midde-winkter

De letste moal dat iech langskoam, woar 't nog zommer. En noen winkter, midde-winkter. Jong wat jeet dat flot. 't Is jraad of jet uvverjesjlage is, voetjebloaze in d'r wink, wie e herfsblad, wie de sjoeëlkrant in de boekenweek, nurjens tse zieë. Komiesj wa?
Wat is noen winkter oane herfs? Jee wónger dat doa lü zunt die d'r krisboom vuur d'r tsinterkloas al ópzetse. En mit  d'r kloon aa in de krisnaat ónger d'r krisboom zitse. Mit de vasteloavend zalle die wal mit e sjild durch Kirchroa lofe: iech han ze nit mieë nui óp d'r krisboom.
Iech hod 't jans ainfach óp: lit in d'r duuster, midde-winkter, wie e miensj en nit wie inne kloon.

Rónk

De nui sjoeël weëd jans lank. Wat jek.’t Zouw doch ing brei sjoeël weëde? Of weëd ze zoeë lank wie ze breed weëd? Da krient vier ing veerkante sjoeël. Dat is doch óch sjun.
Paas óp. Me hat lü die óp d’r ek wille zitse of jraad nit. Vuur me ‘t wees hant ze inne ek aaf en is d’r krach doa. Nè, iech dink dat ‘t betste is dat ing rong sjoeël jebouwd weëd. Zoeë rónk wie ing karesel, wie de eëd, de zon, d’r mond, de oer. Iech dink dat iech ins an de kinger jon vroage,
wat allenäu rónk is. En dat vier da an de lü die de sjoeël maache vraoge woarum ós sjoeël nit rónk weëd. Flaich kanne vier hei uvver e sjun verhaal sjrieve. E sjun rónk verhaal vuur in de nui sjoeël, urjens an de moer.

Zieëlieje krismes

Wat woar mar vöal tse doeë óppen sjoeël. D’r sjong woeëd  ópjezatsd. D’r sjwatse Piet koam sjträue. En d’r Tsinterkloas koam óp bezuk. De kinger woare jans oes ’t hüs-je. Noen is ’t werm
rui-ieg. Óp de vinstere zunt sjtere jeplekd. In de klasse brenne keëtse. De juffrauwe en meestere vertselle jesjiechtens. De kinger zinge lidjer. Sjtil jon iech de sjoeël oes. An duur huur iech inne róffe: ‘Joho, joho!’ ’t Is d’r krisman. Iech jon de anger zie oes. Óp zuk noa d’r kris-sjtal.
Zieëlieje krismes.

Drieën

drieën miech ins um dreihóngedvóftsieg lü  
losse hön jezich zieë.
drieën miech ins um dreihóngedvóftsieg lü
drieëne ziech nit d'r ruk tsouw.
drieën miech ins um
dreihóngedvóftsieg lü zetse de rodahal óp d'r kóp.
drieën miech ins um
dreihóngedvóftsieg (zoeëjet) lü drage d'rzelfde hód
drieën miech ins um
dreihóngedvóftsieg (en mieë) lü drage 't zelfde lidje
drieën miech ins um
dreihóngedvóftsieg (zicher) lü verjèse dat nit

Tswaide sjtim

Op d'r ek van de sjtroas sjtunt jiddes joar in de kristsiet tswai zenger. Ze zinge. D'r inne de ieësjte sjtim, d'r angere de tswaide. Oppen eëd likt inne hód. De lü werpe jeld drin.
Wie kaod 't óch is, durch de winkterlóf klinkt ing jiettaar en inne trekmonneka. Oes hönne mónk kómme wie ing wólk, de sjunste krislidjer. Dis joar sjteet mar inne doa. De tswaide sjtim is krank. De lidjer klinke nit zoeë werm wie anger joare.
Heë feëlt miech, deë inne. Iech hof datte nieëks joar werm doa is. Da werp iech jeer jet vuur hem in d'r hód. Vuural vuur hem.

Wunsj

Wool iech üch ing sjun vakans wunsje, jong dat nit. Wiezoeë nit zalste zage? Jet jóds dat kan doch ummer. Sjtimt, mar iech kal mit üch in de tsiedónk. En de tsiedonk koam nit vuur de zommervakans. Iech hauw zoeëjet sjuns vuur üch ópje-sjrève. Winniegstens vuur derjinnieje deë 't leëst. Iech han noen evver jouw hofnoeng dat dis tsiedónk noen waal oeskunt. Doarum lost miech mar vuur de res van 't joar al 't meuglieje wunsje. Doe wits mar noeëts. Iech wunsj üch sjun daag mit Tsinterkloas, Krismes, Nuijoar, Vasteloavend, Oeëstere en de zommervakans. Went vier ós tusje durch nog zouwe 'leëze', da wisse vier óch dat de lü die de tsiedonk maache nog jód jezónk zunt.

Blommekink

In de sjtad is e jroeës fes. Moezziekante oes de janse welt kómme noa d'r maat. Weë 't sjunste sjpilt kriet inne pries. Jans vöal lü sjtunt tse kiekke. Iech sjton hingenaa en kan winnieg zieë. Noen is dat bij moezziek nit e-zoeë sjlim, die broechste mar tse hure. Evver weë alling mar loestert en nüks ziet, weest döks nit woa heë jeet of sjteet.
Zoeë kunt 't dat iech inne óp de tsieëne treën. Deë weëd wus óp miech. Iech jon mar. E paar sjtroase durch. Zoeë kom iech in e park. Kinger sjpieële in 't jraas. Ze flieëte e krensje va blomme. Ing vrauw zitst óp de bank. Ze zingt e lidje. 'Blommekink' zingt ze. 't Is sjun um 't tse hure. 't Is sjun um 't tse zieë. Vuur miech hant ze d'r ieësjte pries. Oane inne óp de tsieëne tse treëne.

Kopdóch

Inne prins zoog óp inne daag ing prinses oes e anger land. Heë vong de prinses zoeë sjun datte mit heur trouwe wool. Evver d'r pap van de prinses woar inne sjleëte könnik. Heë woar jans riech. De lü van zie land woare erm. Ze hauwe honger. Um èse an d'r könnik tse vroage hauwe ze tse vöal floep. Aaf en tsouw proberet inne dat, mar da koame tsoldate en zatse 'm in 't jevengenis. De lü van 't land van d'r prins vonge 't nüks, dat d'r prins mit die prinses wool trouwe.
'Sjtel diech ins vuur, deë könnik kunt in ós land óp bezuk,' zate ze.
't Prinsepaar wós nit wat ze moeëte doeë. Ze hauwe ziech zoeë jeer. Op inne daag woeët ónger de duur van de prinses e brifje jesjoave. 'Op d'r wèg noa d'r hüegste berg van 't land woeënt ing
vrauw. Ze weest vuur al inne jouwe road,' sjtong dróp. De prinses hoalet 't flotste peëd oes d'r sjtal en jong óp weëg. Noa e paar daag koam ze bij e kling huus-je. De vrauw sjtong al an duur tse wade.
'Iech hauw diech al va wieds zieë aakómme.' De prinses vertsellet uvver d'r prins en de sjleëte dinger van d'r könnik. De vrauw daat effe noa en zaat: 'Mienne man en mieng zone zunt vuur de tsoldate voetjesjneurd. Iech wees nit woa ze zunt. Iech bin hei in de berje jange woeëne um tse wade bis vier inne nuie könnik hant.
Misjien dat iech ze da werm tseruk zien. Jank doe tseruk noa de sjtad. Jiddere vriedieg lofe rónk d'r jroeëse plai in de sjtad vrauwlü. Ze drage wiesse kopducher, woamit ze wille zage: vier hant leed, jef ós de manslü en kinger tseruk. Vroag an hön óch zoenne kopdóch. Nim 'm mit noa 't nuie land en draag 'm jiddere vriedieg. De lü in 't nuie land zalle besjtimd van diech haode.' De prinses is tseruk jejange um mit d'r prins tse trouwe. 't Woar inne vriedieg en de prinses droog inne wiesse kopdóch.
Ze leëvete nog lang en jeluklieg. En hön äudste kink woar inne jong. Heë woeët d'r nuie könnik van 't land van zieng mam. Inne jouwe könnik. De vrauw in de berje zoog heur man en zone tseruk. In heur huus-je woeënt noen d'r sjleëte könnik. Heë woar voetjesjikt umdat ummer mieë vrauwlü in 't land kopduch jonge drage. Zoeëvöal dat 't land inne jroeëse kopdóch woar.

Playstation

De zon jeet oranjeroeë ónger. Iech kiek eroes en zaan sjtil: 'D'r tsinterkloas is printe an 't bakke.' Mie patekink kunt neëver miech sjtoa. 'Deed d'r krisman dat óch?' 'D'r tsinterkloas kunt oes Sjpanje en hilt van de zon. D'r krisman kunt oes 't norde en bringt d'r sjnei.' 'Mar nónk, sjnei sjmiltst doch in de zon.' 'Doarum darve die tswai noeëts tsezame kómme. Ieëtsj de zon dan d'r sjnei. En tsezame bringe ze watste diech wunsj. 'Al watste diech wunsj?'
'Ze bringe zicher de vräud va watste diech wunsj.'
'Dat sjnap iech nit.'
'Wat haste diech da jewunsjt?'
'Inne playstation.'
'Wentste deë playstation dis joar nit kries, da krieste 'm 't nieëks joar.'
'Mar iech wil 'm noen han.' Effe dink iech noa.
'Inne playstation is jans sjun. Mar inne playstation van 't nieëks joar is nit alling sjun mar óch jans nui.'
'Mit inne playstation van 't nieëks joar kan iech nit sjpieële.'
'Mar doa kanste diech waal óp vräue. Jenauw wie óp d'r sjnei, offe kunt of nit.'
'Iech wil miech nit vräue, iech wil sjpieële.'
Wen iech noa heem jon, is 't al duuster. Iech loof ónger inne boom durch. Inne voeëjel vleit voet. E veertje sjweëft durch de loeët. Iech wil dermit sjpieële, mar 't is tse hoeëg. Iech loof wieër en vräu
miech. Iech dink an 't veertje en vräu miech óp inne engel. Inne engel deë inne playstation bringt vuur mie patekink.

Hollender  

In de sjoeëltsiedónk va vasteloavend woar iech als 'onzichtbare' verkleid. Va miech woar nüks tse zieë. Noen loof iech wal ins dökser mit d'r kop in de wólke, dat wil evver nit zage, dat iech voet bin. Iech zien 't mörjens de zon nog ummer ópkómme en 't oavends ónger joa. Iech zien óch dat de zon dizze mond d'r janse daag oranje sjiengt. Uvveral zieste oranje. Hoffentlieg bliet dat nog effe ezoeë, da wisse vier dat de foesbalzon vuur ós Hollender nog lang nit ónger jeet.

Tsingdoezend

Ze zage wal ins: 'Maijonge hant ze niet mieë nui óp d'r krisboom. Die zetse inne krisboom in 't vrugjoar'. Mar wat tse zage van deë man óp de sjoeël deë jans
billieg krisböam koeët krieje. Heë moeët d'r waal tsingdoezend jelde. Sjtel üch dat ins vuur.
Tsingdoezend krisbeum. Iech dink dat vier dan durch de beum de veldblom nit mieë zoge. Dat zouw sjaad zieë, den zoeng sjun ainfache blom wie de veldblom
is doch zicher e tseerroad vuur de krismes.

Ach wèche

Nog ach wèche bis de vasteloavend, dat is 't ieësjte wat iech hoeët wie de krisvakans verbij woar. Ach wèche en da is 't vasteloavend. En al die wèche d'r tusje? Tselle die nit? Zes-en-vóftsieg moal kunt de zon óp en jeet ze ónger. Tswai moal inne mond dat d'r mond angesj oes ziet. Is dat nüks? Of vingt me dat jek datste diech zoeë jet aafvroags? Jek? Zicher is dat jek. Doarum vong vuur miech de vasteloavend dierek noa de krisvakans aa. Sjun jek. En dat mit inne prins deë jenauw wie iech jebore is óp d'r ieësjte daag van 't vrugjoar. Sjunner kan 't nit. Doarum wunsj iech üch jiddere daag e bisje vasteloavend. Jiddere daag datste kans zinge: iech han diech jeer.

Sjnappe

Witste wat inne jroeëse miensj ins teëje miech zaat? Sjnappe de kinger diech wal?
Witste wat iech doe zaat? Iech sjnap diech nit.
En doe zaat deë: 'Doe bis jraad e kling kink.' Iech vólt miech zoeë jeluklieg.
Vuural umdat heë zaat: e kling kink. Iech vólt miech zoeë ainfach jeluklieg, jenauw zoeë wie iech dat als kink koeët zieë. Iech foesballet óp d'r jraasplai neëver d'r kirkhof an de jongenssjoeël. En went iech ing jool maachet, vólt iech miech d'r betste van de welt. D'r betste van de welt óp d'r jraasplai. Foesballer bin iech noeëts woeëde, mar d'r jraasplai hat miech waal inne laach jesjónke. Inne laach deë iech ummer nog veul. En wie iech lets inne pries won, vólt iech werm deë laach.
D'r laach van e kink. Iech woar werm jans kling. Iech woar werm jroeës. Vólt miech werm zoeë jroeës wie vräuer óp d'r jraasplai. Kinger los 't sjnappe an de jroeëse lü uvver, dan is 't sjpieële jans vuur üch.
Iech wunsj üch ing sjun krismes, ing sjun sjpieële krismes. 

Maireën

An de beum kunt nui jreun.
Urjens óp inne tak bouwt inne voeëjel zie nès mit teks-jer oes d'r winkter.
Teëje inne sjtam zitst inne jong. Heë dreumt van zieng könnejin.
An de uvverzie weëd an e hoes de vaan oes-jesjtaoche.
Kómmeliejoeënskinger junt verbij.
De harmonie leuft vuuróp. Moezziek völt de sjtroase.
De zon sjiengt. Ze sjtrieëlt de welt.
't Is mai. 't Is jónk, 't is frisj.
Nüks tse jroeës, tse kling, tse hees, tse kaod, tse winnieg, tse vöal.
Van alles jraad jenóg.
Doa vilt ing drüp reën.
De beum weëde jreuner.
In 't nès ligke aier. D'r jong sjteet óp.
De vaan weëd eri jehold.
Kómmeliejoeënskinger vange aa tse sjneure.
De moezziek sjpilt jet flotter. De sjtroase weëde naas.
D'r himmel is verkauwe. Verkauwe in d'r mai.
Op inne ek van de sjtroas sjteet inne maijong.
Heë wees 't wie jinne angere: maireën lieët wase.
Jezóndheet.


Hudje

Wie iech de doeës mit de krisböl óp d'r zölder zats, zoog iech in inne ek e hudje ligke. Iech vólt miech loestieg weëde. Vuurdat iech 't wós zoos 't óp mienne kop. En óp ee moal woar iech kloon. Inne kloon óp d'r zölder. Kluur tusje d'r sjtub. Sjtub jebloaze tusje de panne durch. Iech vong aa tse zinge. Toeëne nómme d'r sjtub mit tseruk noa d'r wink. Jekluurde sjtub in d'r wink. Zoeë fien dat heë winget bis hinger d'r horizon. Dat heë de welt kluret mit mienne oam. Kluret mit vasteloavend. Ing welt um tse pütsje. Ing welt wie doe.

Zon

Iech han ins aan de zon jevroagd:
'Wat vingste derva dat vöal lü van diech dreume? Dat ze zoeëjaar op rees junt um e zoeëvöal wie meuglieg zonnesjien tse veule?'  
De zon zaat nüks. Ze sjiengt vanaaf d'r eenentswantsiegste joenie jans ainfach jiddere daag jet kótter. In d'r aujoes  hulpt d'r mond zoeëjaar inne daag. Dan vilt uvver daag d'r sjatte van d'r mond óp de eëd. Iech daat dat de zon heimit wil zage:
'Iech bin nit tse jelde, num miech zoeë wie iech bin.'
Inne maijong hat óch jeër zon. Wie wermer d'r daag, wie sjunner d'r oavend. Doarum hod iech van de zon. Zoeë han iech óch d'r zommer bejrust. D'r mond sjtong jónk aan de d'r himmel. Venus boave d'r horizon. Va wieds klónk moezziek. Ing sjtim drievet mit de tuën mit: 'Iech bring diech d'r zommer.'

Sjnei

't Hat jesjneit. Iech sjpatseer durch de wei an d'r rank van d'r busj. E sjtuk wieër leuft inne man. Zienne vóssjtap maat e frisj sjpoor in d'r sjnei. E kink probeert zieng vus in d'r sjtap van d'r man tse zetse. 't Mós sjpringe en aaf tsouw vilt 't um. Da huur iech 'm laache. Went 't kink ziech ópjesjraveld hat, leuft 't e sjtuk wieër. E sjtuk vuur ziech zelver. 't Ruft:
'Pap, kiek.' D'r man drieënt ziech um. Noen probeert heë in de sjpore va zie kink tse lofe. Noa e paar sjtep vilt heë óch in d'r sjnei. Ze laache allebei. Da junt ze wieër. Jidderinne maat zie eje sjpoor. Went ze durch d'r busj nit mieë tse zieë zunt, jon iech wieër. Jon iech wieër in mienne eje vóssjtap.
De sjtep hinger miech sjneie werm langzaam tsouw. Zoeë bliet d'r sjnei in de wei frisj vuur nui sjpore.Iech fleut e lidje en bejrus de vlokke wie confetti mit carnaval.

De auw sjoeël

Inne jroeëse sjlaag. Durch de klas viert inne masjieng. Sjting valle. Jlaassjlpietter. Sjtubwólke drieve in de sjtroale van de zon. Ing kingertseechnóng fladdert
durch de loeët. Óp ing moer sjteet jesjrève: ‘oane de sjpas jeet ’t jaar nit jód.’  
De wöad: ‘hü en mieë’ valle jraad um. Bij de poats sjteet inne man. Ing vrauw kunt aalofe. Ze zeët:
‘Dat woar ing sjun tsiet. Noen likt-e óppen eëd. Dat deed pieng.’
Kinger kiekke durch d’r droad.
E paar juffrouwe en meestere sjtunt óp d’r sjpieëlplai.
Ze zint sjtil. Tusje d’r sjrot likt ing pop. De sjoeël vilt inee.
Óp d’r jraasplai sjteet inne boom, oeëts jeplantst durch kinger. ’t Leëve jeet wieër, sjterker wie inne masjieng.