’t Kan werm
(janI)
’t Nuijoar koam mit sjleëg en sjterewólke boave de hoezer. ’t Hauw ziech al daag lang aajemeld. Döks midde in de naat. Jepaaf. Angs voetsjisse. Plaatsj vuur nuie.
De vräud óp e Nuijoar. ui.>>> |
|
Wink
(janII)
In de winktertsiet vieët d’r Hannes jemindlieg winniejer kilometere. Kunt e nit ezoeë wied. Evver hu, inne van de ieëtsjte zóndieje in d’r jannewaar wil e durch dat ee dörp fietse. E dörp va vräud. Woa de klok in d’r kirchtoer zieng klanke va bejrif uvver de landsjaf lieët sjalle. Heë sjtiegt doa jeer aaf.>>>
|
|
Noel
(janIIi)
Ze kanne nit wade mit bijenee kome. De tswai breur. Jans jet joare aintseljenger in d’r óptsóg. De letste tswai joar zunt ze nit wieër kome wie ing rungde rónk d’r kuchedusj. Mar dis joar jeet e werm trekke. Inne richtieje tsóg. Doa zitse ze werm in de kuche. >>>
|
|
Aarre
(janIV)
’t Is meuglieg. Inne winkter mit sjnei. Tswiefel loos de vlokke sjmiltse ier ze óppen eëd woare. Mar jeleuf lieët sjneie. Zoeë jónge ’t Bertie en d’r Wiel vuur tswai joar eroes. Noa de natoer woa al bejint en tseruk kunt. In ing sjneilandsjaf.
Zoeë wie doe junt ze óch noen. >>>
|