hoes

e miensj is e hoes
mit vinstere wied óp
jardienge vleie oes
d'r wink deë tsirkelt rónk
doa kunt 'ne valsje trek
't jeveul jeet lanksaam oes
deë miensj sjteet in de kauw
is vreëm in eje hoes

weë bouwt dan zie hoes
mit zonjebakke sjting
woa werm vrundsjaf woeënt
en wingt 'ne werme wink
de moere tappetseerd
mit mennieje miensjenaam
zoeë weëd mit binnezie
de boessezie jemaad

die leëve sjpeulet oes
ing zieë va leefde aa
jedrève oes de bron
jekluurd wie ing koraal
zoeë kroog die leëve jlans
dieng sjritte inne dans

verwóngerd zien iech diech
in perle va jeluk
ónzicher in d'r sjtroom
verlangend noa ing bruk
doe jees 'ne eje jank
meanders durch 't land

noa depe dalen jeet
'ne sjtroom mit dienne naam
noeëts tsouwje-sjlipt noeëts drüeg
kunt ummer urjens aa
weë joof diech zoeëvöal kraf
wie haste dat jesjaft

iech nit
iech loos diech zieë
noen bis doe doe

ze tsenke miech, tsenke miech, tsenke
ze plekke kauwjoem i mie hoar
de achde sjoeël, dezelfde sjrüp
al weer iech miech, óch al bin iech tse troag
ze tsenke miech oes eje haas

ze tsenke miech, tsenke miech, tsenke
doa zunt d'r die zunt sjtom of sjeël
d'r Joep is roeë, 't Karin sjtinkt
al bin iech óch leef, doch krien iech de sjleëg
ze tsenke miech oes eje angs

'ne appel zoeë jaaf
wie dienne mónk
jepoetst mit fluor
en sjnuuts jezónk
mie leëve lank ing zörg

wie ózze navel
sjtrank blód en oam
woeët durchjesjneie
woars doe jans bloa
van i-jehaode leëve

noen wietste riefets
rolletste voet
oes mienne sjatte
d'r wótselsjoeës
en moddersjtam verlosse

dieng sjprung verwaar iech
mit hofnoeng dat
d'r tak bliet kloppe
zoeë wie ós hats
ós blód en oam, ós al