Deel XXI

Besser

An duur rent ‘t. De juffrauw kiekt duch de vinster eroes.
‘’t Is mar jód dat vier binne zunt.’
’t Ilse wiest noa ’t bord. Doa hingt de tseechnoeng mit de tent nog ummer.
‘Vier zitse lekker drueg in ós tent.’
D’r meester Mike sjtikt ziene tillefoon in de loeët.
‘Iech han ing foto van d’r meester kraeje.’
D’r meester zitst in inne sjtool mit ing sjal um d’r haos en ing mutsj óp d’r kop. In ’t berich d’rbij sjrieft e: ‘Dank vuur uung tent.’
D’r meester Mike leuft mit ziene tillefoon langs de benks-jer. Heë lieët ze de foto zieë.
‘Zouw d’r meester óch ing tent han,’ vroagt d’r Edwin.
De juffrauw sjteet nog ummer bij de vinster.
‘D’r meester zitst lekker werm in zie tsimmer. Iech dink dat e werm flot besser weëd.’
De juffrauw kiekt nog ins eroes.
‘Iech jeleuf dat ’t drueg is an duur.’
’t Sara sjtelt ziech reët en kiekt óch eroes.
‘Da weëde vier, juffrauw, nit naas went vier jeliech noa heem junt.’
‘Joa Sara, doe has reët. Mar ieëtsjt sjtaeche vier de veerde keëts aa. Wem zouwe vier dat losse doeë?’
D’r meester Mike hilt d’r tillefoon in de loeët.
‘Iech wees wal inne.’
De kinger róffe tsejeliech: ‘D’r meester!’
‘t Esther laacht.
‘Mit d’r tillefoon?’
De juffrauw leuft noa ‘t bord.
‘Nae, Esther. Dat jeet nit. Iech han e iedee. Vier neëme d’r adventskrans mit noa d’r meester. Da kan heë bij ziech heem de veerde keëts aasjtaeche.’
De kinger klatsje in de heng. Flot dunt ze ziech de jes aa. D’r meester Mike pakt de jietaar i. Die nimt heë mit. ’t Is nit zoeë wied lofe. D’r Edwin wil óp de sjel duie.
‘Nae Edwin,’ zeët de juffrauw, ‘vier junt hingenum durch d’r jaad van d’r meester.’
Ze lofe um ’t hoes en zient in d’r jaad van d’r meester ing tent sjtoa.
‘Ing tent juffrauw,’ ruft ’t Sara.
‘Joa Sara en wits te va wem die is?’
De tent jeet lanksaam óp. D’r pap van ’t Sara kunt eroes.
‘Papa!’
‘Da kieks te wa? De juffrauw hat miech jevroagd, of iech nog ing tent hauw? Doe han iech ing van ’t werk mitjenoame. En d’r meester vong ’t sjun, dat iech ze bij hem in d’r jaad koam ópzetse. Koom mar binne.’
De kinger wisse nit wat ze zient. Uvveral lempjer, dennebeumpjer. En in inne ek óp inne jroeëse sjtool. Mit ing dekke umjejslage, sjal um d’r haos, mutsj óp d’r kop. D’r meester.
‘Meester róffe ze.’
D’r meester laacht.
‘Noen weëd iech werm flot besser.’
De juffrauw zetst d’r Adventskrans óp e dusje vuur d’r meester. Heë sjtikt de veerde keëts aa.
De juffrauw fluustert: ‘E nui sjtuks-je vuur ’t krismeersje.’
D’r meester Mike pakt de jietaar oes.


mit de klas vroeë óp bezuk
bij d’r meester i zie hoes
in ing tent doa zitst heë werm
wil zoeë jeer nog ins eroes
is ing janse tsiet al krank
weëd hu besser jods-jedank

kinger brate keëtse mit
meester veult ziech besser noen
kunt werm jans flot noa de sjoeël
doarum is dis tsiet zoeë sjun
zoeë sjun, zoeë sjun, zoeë sjun vol krismes-sjoeël.