Deel XXIII

Bakfiets

De mam van ’t Bebbie sjteet óp d’r sjpieëlplai. Mit d’r bakfiets. De kinger kome mit d’r meester eroes. Ze sjneure hinger ’t Bebbie aa. Ze wille allenäu wal in d’r bakfiets zitse. De mam laacht.
‘Dat jeet nit. Waal e paar kinger kanne in de kar zitse.’
D’r meester wiest noa d’r Yilmaz en ’t Sanne.
‘Uur darft ’t ieëtsjte e sjtuks-je mitvare. Jidderinne kunt an de rij.’
D’r meester leuft vuuróp. De mam vieët mit d’r bakfiets hinger de kinger aa. Noa e sjtuks-je sjtieje de tswai kinger oes en kome angere. Zoeë jeet dat d’r janse waeg durch d’r busj bis an d’r boerehof. D’r boer kunt jraad d’r sjtal eroes. D’r meester leuft noa hem tsouw.
‘Jóddendaag. Vier kome ins noa une sjtal kieke. Of doa sjtrue i likt en dere zunt. Iech han de kinger óp sjoeël jet uvver de kris-jesjiechte vertseld.’
‘Ao, dat is sjun. Dat kunt jód oes. Vurrieje waech zunt nog tswai lemsjer jeboare. Tsezame mit hön mam sjtunt ze in d’r sjtal.’
D’r meester winkt noa de kinger.
‘Koom mar, kinger. In d’r sjtal is ing uberrasjoeng. Waal sjtil zieë.’
Ze lofe häusj hinger d’r boer aa. Heë maat de sjtalduur óp. Doa sjteet e jroeës sjoaf mit tswai klinge teëje ziech aa. Jans sjtil zunt de kinger. Mit jroeëse oge kieke ze noa de dere.
‘Ziet uur kinger,’ d’r meester wiest óppen eëd. ‘Doa likt sjtrue.’
D’r Armin raaft jet sjtuks-jer óp. Heë ruucht ins draa.
‘Wat ruucht dat lekker.’
‘Zouwe vier doa jet vuur óppen sjoeël darve han,’ vroagt d’r meester.
‘Zicher,’ zeët d’r boer.’Hat uur jet um ’t i tse doeë?’
‘Joa, de mam van ’t Bebbie hat inne bakfiets.’
‘Da los mar joa. Laan d’r bak mar vol.’
De kinger rafe jet sjtrue bijenee en dunt ’t in d’r bakfiets. Ze bedanke ziech bij d’r boer en winke nog ins noa de lemsjer mit hön mama. Ze junt tseruk noa de sjoeël. De mam vieët d’r fiets mit sjtrue. Alling kanne noen jing kinger dri zitse. Óppen sjoeël legke ze ’t sjtrue in inne ek van ’t fietshok. Da junt ze eri. Óch de mam. D’r bakfiets sjteet an de duur van de sjoeël. D’r meester pakt de jietaar en wiest noa d’r adventskrans.
‘Weë darf de dreide keëts aamaache?’
Ze wieze allenäu noa de mam van ’t Bebbie.
‘Da vertsel iech e nui sjtuks-je vuur ós krislidje’.

bij d’r boer likt óppen eëd
sjuks-jer sjtrue dat lekker ruucht
lemsjer sjtun doa bij hön mam
in d’r sjtal weëd häusj jejuuchd
van d’r boer krient kinger sjtrue
wie dat zoeë bij krismes huet

leve boer va hatse dank
kinke hat ’t lekker werm
in d’r sjtal bij ós óp sjoeël
doarum is dis tsiet zoeë sjun
zoeë sjun, zoeë sjun, zoeë sjun vol krismes-werm