Deel XXV 

Bótram

De kinger sjpieële an duur. ’t Is sjpieëltsiet. Sjneure, sjpringe, sjpatsere. Óch d’r meester. D’r Dennis en d’r Patrick lofe neëver hem. Ze aese ing bótram.
‘Lekker wa meester.’
‘Joa Dennis. ’t Sjmaacht jód.’
‘Wat has doe dróp,’ vroagt d’r Dennis an d’r Patrick.
‘Iech han kieës. En doe?’
‘Ing haof mit vleesj en ing haof mit zeem.’
Ze kieke noa d’r meester.
‘En iech han pindakieës dróp.’
’t Angela kunt aalofe. Het drinkt an inne becher.
D’r meester deed ’t letste sjtuks-je in d’r mónk. Heë knauwelt jet en sjlikt durch.
‘Noen hant vier d’r boech vol. En kanne vier werm jód liere.’
‘Mieng mam zeët ummer, jód aese, da kans te óch jód wase.’
‘Dat is woar Angela,’ zeët d’r meester. ‘Sjun dat vier ’t kanne zage. Sjaad, ‘t jilt nit vuur alle kinger.’
D’r Patrick hat óch de bótram óp.
‘Meester, bij ós in de klas. Kanne alle kinger waal aese.’
‘Jods-jedank Patrick. Mar weltwied zunt doch kinger die döks honger hant. Die hant jee of winnieg broeëd.’
’Kanne die jee broeëd maache?’
D’r meester sjud d’r kop. Doa jeet de sjel. Ze junt werm eri noa de klas.
’t Dana wil de leësbucher oesdele.
‘Waad effe Dana,’ zeët d’r meester. ‘Vier sjaeche de tswai keëtse van d’r Adventskrans aa.’
’t Dana kiekt ‘m verwóngerd aa.
‘Junt vier da al noen noa heem?’
‘Nae Dana. Iech wees vier sjtaeche de keëtse aa vuurdat vier noa heem junt.’
‘Vier hant doch jód jaese um tse liere,’ ruft ’t Angela.
‘Joa, meëdje. En noen wil iech uuch liere uvver kinger die dat nit kanne. Koom hei Patrick. Sjtaech doe mar de tswai keëtse aa.’
Heë jieët hem ’t dues-je mit de sjweëjele. D’r Patrick maat de keëtse aa. Óngertusje vertselt d’r meester uvver kinger in erm leng. Mar óch dat hei kinger kanne zieë die erm zunt.
‘Patrick doe vroagets jraad óp d’r sjpieëlplai of die kinger jee broeëd kanne maache. Noen vroag iech uuch, weest uur wie broeëd jemaad weëd?’
De kinger kieke ‘m vroagend aa. ’t Sietske sjtik d’r vinger óp.
‘Bij d’r bekker’.
‘Jód Sietske. En wat deed heë jenauw?’
’t Bliet sjtil in de klas. Jinne deë jet zeët.
‘D’r bekker deed bakke,’ zeët d’r meester.
‘Kan d’r bekker da nit noa die erm kinger joa en broeëd maache?’
‘Dat jeet zoeë mar nit. Doa zunt zoeëvöal lu. En döks jans wiedvoet.’
‘Da sjik iech mieng bótram noa die kinger,’ zeët d’r Patrick.
De kinger laache.’
‘Dat is nit zoeë sjleët iedee. Losse vier doa mar ins jód uver noadinke.’
Heë pakt de jietaar. Vuurdat ze noa heem junt, zinge ze nog e nui sjtuks-je vuur ’t lidje van ’t krismeersje.



bótramme die sjmaache  jód
doa va wase vier sjun jroeës
jid’r daag d’r boech jans vol
doarum zunt vier jans erg vroeë
honger kenne vier ja nit
evver zing noen mit ós mit

mar vuur kinger oane broeëd
hant vier zörg en dunt ós leed
junt vier helpe hatsensjeer
doarum is dis tsiet zoeë sjun
zoeë sjun, zoeë sjun, zoeë sjun vol krismesbroeëd