Ing kris-jesjiechte i drei dele

 

(laat u voorlezen!)

 

Deel ee

 

Klokkejisserman


De klas is nog nit jetseerd. Mar dat zal nit lang mieë doere. Krismes kunt kótterbij. In d'r adventskrans brent ing keëts. Nieëkste waech weëd de tswaide aa-jemaat. Da zal óch d'r krisboom ópjezatst weëde. Dizze middieg junt ze jet maache vuur de krismes. Mar doavuur leëst d'r meester ieëtsjt ing jesjiechte vuur. Heë pakt 't dik meersjebóch. Doa-oes hat d'r meester al jans jet vuurjeleëze. Heë zetst ziech in inne jroeëse sjtool. Dat is d'r vertselsjtool. Jidderinne deë jet wil vertselle of vuurleëze darf in deë sjtool joa zitse. Dizze middieg is dat d'r meester. Heë zetst ziech d'r bril ins jód en vingt aa.
'In e land hei wied vandan woeëne lu  die 't nit zoeë sjun hant. Ze hant inne sjtrenge könnik. Heë hat nit jeer dat de lu fesviere. Doa hilt heë nit va. 't Sjlimste vinge de lu nog, dat ze jing krismes darve viere. Zieng doater, de prinses Lucia wees jaar nit wat feste zunt. Het kunt noeëts boese 't kastieël. Vanoes d'r toere in 't kastieël kan 't waal uvver 't land oeskieke. In d'r toere hingt óch ing klok. Die loeët alling wen inne nuie könnik kunt. Doavuur mós me an ing koad trekke. Die zitst an de klok vas. En hingt bis ónge an d'r toere. De prinses Lucia leuft durch d'r jank. Het kunt langs de kuche. De duur sjteet óp. Tswai köchine zunt an 't kaoche. Ze vertselle ziech jet. De prinses huet jraad wie ing van de vrauwlu zeët: 'Kuete vier doch nog mar ins krismes viere.' Dat maat de prinses nuisjierieg. Doa wil het mieë va wisse. Het jeet eri.
'Wat is dat krismes viere?'
De köchine sjrikke. Dat kanne ze doch nit vertselle. Da weëd d'r könnik wus. Mar de prinses hilt aa.
'Vertsel 't miech doch. Iech zaan 't an jinne.'
Ze vertselle de janse jesjiechte. Uvver d'r krisboom mit de lempjer, 't kribje mit 't kinke, keëtse, krislidjer zinge, de klokke óp kris-oavend. De prinses vingt 't jans sjun. 'Wen iech oeëts könnejin bin, da weëd in 't janse land krismes jevierd.'
'Mar dat kan nog lang doere,' zeët ing van de köchine.
'Los miech ins noadinke,' fluustert de prinses.
'Zouwe vier da óp krisoavend ins de klokke loeë. De klokke in 't janse land. Da hant de lu misjien e bis-je kris-jeveul.'
'Mar prinses. In 't janse land zunt jing klokke mieë.'
'Is doa jinne mieë deë klokke maache kan.'
'Joawaal in de berje woeënt nog inne klokkejisserman.'
'Da jut doa-hin en vroagt uur of heë uuch kan liere klokke tse maache. 't Broeche mar klinge tse zieë. Da kant uur dat werm anger lu liere. En die liere 't óch anger lu. Zoeë kriet jidderinne ing kling klok. Wen ze die óp krisoavend kliengele, is 't jraad of in 't land ing jroeëse klok loeët.'
Deëzelfde oavend junt de köchine noa d'r klokkejisserman. Heë liert hön wie-ts te van klai e klöks-je kans maache. De köchine liere 't óch anger lu. Zoeë kriet jidderinne ing klok. Óp krisoavend trukt de prinses an de koad van de klok. In 't janse land klinke de klöks-jer. D'r könnik sjrikt. Heë wees nit wat e huët.
'Hant vier inne nuie könnik?'
'Joa,' laacht de prinses, 'd'r könnik van d'r vrid.'
Doa kan d'r könnik nit teëjen-óp. D'r könnik van d'r vrid. Vanaaf die tsiet weëd jidder krismes d'r verjoardaag van d'r könnik van d'r vrid jevierd.'
D'r meester maat 't bóch tsouw.
'En wat junt vier noen maache?'
Oes inne mónk klinkt 't in de klas: 'Ing klok.'
De kinger junt an 't werk. Klokke va kartong, papier, klai. Óngertusje pakt d'r meester de jietaar. Heë liert de kinger e nui krislidje.   

krismeersje

in e land hei wied va dan
meersjer vange döks zoeë aa
in e dörpje woeënt al lang
inne 'klokkejisserman'
klokke jisse is zie hats
mar de krisklok zienne sjats

krisklok loeët vuur ós d'r  vrid
bringt de lü wie diech en miech
klank en vräud, e landsjaf wied
doarum is dis tsiet zoeë sjun
zoeë sjun, zoeë sjun, zoeë sjun vol krismoeziek