(laat u voorlezen!)

Deel 15

zamsdieg nuunentswantsieg november
Bilder: Guus Knebel

De vurrieje dele zunt tse leëze bij feuilletons: 'D'r Tsinterkloas bakt printe'.

D’r nieëkste mörje zunt d’r Tsinterkloas en d’r Sjwatse Piet óp weëg noa de bekkerij. Ze kome langs de bank woa-óp d’r man van de mölle zitst. Heë sjlieëft nog ummer.
‘Kiek ins doa,’ d’r Tsinterkloas wiest, ‘weë sjlieëft doa?’
‘Iech zal miech ins d’rmit bemuie en an ‘m duie,’ zeët d’r Sjwatse Piet.
D’r man van de mölle sjrikt wakker.
‘Wat is? Woa bin iech?’
‘Wat is doch passeert,’ vroagt d’r Tsinterkloas.
D’r  man van de mölle jeet reët óp zitse.
‘Iech veul miene ruk nit mieë. De janse naat han iech óp de bank jesjloffe. Tsinterkloas woa zunt de Sjwatse Piete?’
‘D’r  Sjwatse Piet sjteet hei vuur uuch.’
‘Nae, iech meen die tswai Sjwatse Piete.’
‘Tswai Sjwatse Piete? Hat uur die da jezieë?’
‘Joa, die hant bij miech meël jehold um printe tse bakke. Mar iech hauw nog mar inne zak meël. ’t Hat al ing janse tsiet nit mieë jewingd. Da drieëne de wieke van de mölle nit. En kan iech jee meël male. ’
‘Inne zak meël? Dat is doch vöal tse winnieg. Vier mósse printe bakke vuur alle kinger.’
‘Iech wees ’t Tsinterkloas. Mar ’t sjlimste kunt nog. De muus hant e laoch in d’r zak jeknabbeld. ’t Meël lofet droes. De Sjwatse Piete zoge ’t nit. Iech bin ze hingernoa jesjneurd. Doch iech han ze nit kanne ihoale. Va muiiegheet bin iech hei óp de bank jange zitse. En doe i sjlof jevalle.‘
‘Jut noen mar werm tseruk noa de mölle. Wen ’t jeet winge, kant uur werm male.’
D’r Sjwatse Piet jieët d’r man van de mölle ing hank.
‘Wen ’t jeet winge, jeet d’r wink durch de wieke zinge.
Da krient vier meël en vuur jidder kink ing print van d’r Tsint.’
D’r Tsinterkloas en d’r Sjwatse Piet junt wieër noa de bekkerij. D’r man van de mölle
jeet werm tseruk.

’t Brigitte kunt heem ’t tsimmer eri. ’t Kiekt noa d’r sjong.
‘Mama, iech han jet in d’’r sjong kraeje. Sjokkolade bieës-jer en sjträu-jód.’
De mam kunt óch eri.
‘Zies te ’t zinge hat jehólpe.’
‘Mama, dizzen oavend zalle vier doch óch werm zinge. Misjien zitst in ’t bóch nog e brifje. Mit nui wöad vuur ’t lidje.’
‘Dat dink iech besjtimd,’ laacht de mam.